کنترل زیستی بیماری مرگ گیاهچه و پوسیدگی ریشه فیتوفترایی فلفل دلمه ای با استفاده از سویه های استرپتومایسس

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 75

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CMTS03_387

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1402

چکیده مقاله:

فلفل دلمه ای به دلیل برخورداری از پتانسیل بالا در صادرات از جمله سبزیجات گلخانه ای است که کشت و کار آن همزمان با توسعه گلخانه های تجاری رو به افزایش است.پوسیدگی فیتوفتورایی از عوامل عمده آسیب به ریشه است که معمولا با ظهور آن در گلخانه چاره ای جز حذف گیاهان آلوده وجود ندارد[۱-۷]. در پژوهش حاضر کارایی استرپتومایسس های منتخب از کلکسیون میکروبی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی شامل Y۲۸، IC۱۰ ، ۶۱۵، ۱۳۳۱، ۶۲، S۲ و۸۰۱ در مهار رشد میسلیومی عامل بیمارگر(Pc) Phytophthora capsici مورد بررسی قرار گرفت. سپس کنترل بیماری بر روی یک رقم فلفل دلمه ای (Tormes) در مقایسه با قارچ کش شیمیایی (پرویکور انرژی) ارزیابی شد. باکتری های استرپتومایسس در کشت متقابل توانستند رشد میسلیومی عامل بیمارگر را به خوبی کنترل کنند.کنترل رشد Pc توسط سویه ۶۲ وY۲۸ به ترتیب ۶۳% و۶۴% بود. بالاترین درصد وقوع بیماری (٪۸۰) و شدت بیماری (٪۷۵) در شاهد آلوده مشاهده شد. وقوع و شدت بیماری در تیمار قارچکش به ترتیب ۴۰% و ۲۰% بود. نتایج حاصل نشان داد برخی از باکتری های مورد ارزیابی مانند سویه Y۲۸ به طور معنی داری (۰/۰۵˂ P) وقوع مرگ گیاهچه فیتوفترایی را در مقایسه با غلظت توصیه شده قارچکش شیمیایی (۰.۳ در۱۰۰۰) کنترل کرد. درصد وقوع بیماری در تیمار با این باکتری ۳۰% محاسبه شد. همچنین استفاده همزمان از باکتری و ۲/۱ مقدار توصیه شده قارچکش شیمیایی وقوع بیماری را به ۱۵% کاهش داد. شدت بیماری در این تیمار ۵% بود که از سایر تیمارها به طور معنی داری پایینتر بود. وزن خشک ریشه در تیمارهای+Y۲۸ ۲/۱ قارچکش + عامل بیمارگر و Y۲۸+ عامل بیمارگر به ترتیب ۴۵% و ۳۵% بیشتراز شاهد آلوده بود. وزن خشک قسمت های هوایی در تیمارY۲۸+ قارچکش +عامل بیمارگر دو برابر شاهد آلوده بود. نتایج این مطالعه نشان داد که استرپتومایسس ها پتانسیل خوبی برای توسعه به عنوان عامل کنترل زیستی و کاهش مصرف سموم شیمیایی دارند

نویسندگان

مریم عبدالهی

گروه بیوتکنولوژی میکروبی،دانشکده بیوتکنولوژی،دانشگاه فناوری های نوین آمل،آمل،ایران

سمیه رهایی

گروه بیوتکنولوژی میکروبی،دانشکده بیوتکنولوژی،دانشگاه فناوری های نوین آمل،آمل،ایران

فاطمه خلقتی بنا

بخش بیماری شناسی گیاهی موسسه تحقیقات گیاه پزشکی سازمان تحقیقات ترویج و آموزش کشاورزی، کرج، ایران

اکرم صادقی

بخش بیوتکنولوژی میکروبی، پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران