بررسی اثرات پیشگیرانه سیلیمارین بر مسمومیت القاء شده به وسیله دیکلوفناک در کبوتر اهلی

این مطالعه، به بررسی اثرات پیشگیرانه سیلیمارین بر مسمومیت کبدی و کلیوی حاد ناشی از دیکلوفناک در کبوترهای اهلی پرداخته است. ۱۵ کبوتر، به طور تصادفی در۳ گروه ( ۱ ،۲ و۳ ) قرار گرفتند. کبوترهای گروه ۱ ، به عنوان گروه کنترل منفی، درنظر گرفته شده و آب را به عنوان دارونما دریافت کردند. درگروههای ۲ و۳ ، دیکلوفناک با دوز ۱۵ میلی گرم برکیلوگرم، به صورت خوراکی تجویز شد. کبوترهای گروه۳، دوازده ساعت پس از تجویز دیکلوفناک با سیلیمارین با دوز ۳۵ میلی گرم برکیلوگرم تحت درمان قرار گرفتند و این تیمار، هر ۱۲ ساعت ، به مدت ۲ روز ادامه یافت . در ساعت های ۰ ،۱۲ ،۲۴ و۴۸ ، خون گیری از کبوترها برای آنالیز فاکتورهای بیوشیمیایی سرم به عمل آمد. نتایج نشان داد تیمار کبوترها با سیلیمارین باعث کاهش سطح سرمی AST, ALT ، اسیداوریک و افزایش نسبی آلبومین شد. می توان نتیجه گیری کرد که سیلیمارین ، صدمات حاد کبدی و کلیوی ناشی از دیکلوفناک در کبوتر را کاهش می هد

کلیدواژه ها:

بیوشیمی سرم ، سیلیمارین ، دیکلوفناک ، کبوتر