بررسی فنوتیپی و ژنوتیپی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در آئروموناس هیدروفیلاهای جدا شده از کپور ماهیان مشکوک به سپتی سمی هموراژیک در استخرهای پرورش ماهیان گرم آبی استان گیلان
محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی فناوری های نوین در علوم
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 214
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CMTS03_102
تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1402
چکیده مقاله:
سپتیسمی خونریزی دهنده (Hemorrhagic septicemia) یکی از مهمترین بیماریهای تاثیرگذار در صنعت آبزیپروری میباشد و آئروموناس هیدروفیلا ( Aeromonas hydrophyla) بعنوان عامل اصلی بیماری سپتیسمی خونریزی دهنده شناخته میشود. عوامل ضدمیکروبی بطور گسترده برای درمان و پروفیلاکسی بیماریهای ماهیها نظیر سپتیسمی خونریزی دهنده و همچنین بعنوان محرک رشد در صنعت آبزیپروری استفاده میشود. با این وجود استفاده طولانی مدت و بیش از حد آنتیبیوتیکها در صنعت موجب افزایش مقاومت آنتیبیوتیکی (antimicrobial resistance: AMR ) و بروز باکتریهای مقاوم به چنددارو(multi-drug resistance: MDR) در جدایههای بالینی و با باکتریهای بیماریزای غذازاد بویژه آئروموناس هیدروفیلا میشود. مطالعه حاضر با هدف بررسی فنوتیپی و ژنوتیپی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی بر روی۴۲ جدایه آئروموناس هیدروفیلا که از نمونههای کپور ماهیان مشکوک به سپتیسمی هموراژیک از استخر های پرورش ماهیان گرم آبی استان گیلان جدا سازی شده بود، صورت گرفت. ابتدا در مطالعه فتوتیپی به بررسی مقاومت آنتیبیوتیکی به روش انتشار دیسک پرداخته شد و سپس حضور ژنهای مقاومت آنتیبیوتیکی (dfrA۱-like، tetA ، sul۱، blaTEM و (qnrA با استفاده از تکنیک PCR بررسی شد. در بررسی فنوتیپی الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی بیشترین مقاومت در بین جدایه های مورد بررسی، مربوط به آنتی بیوتیکهای کلیندامایسین (۱۰۰درصد)، اکسیتتراسایکلین ۹۵/۲۳ درصد، اگزالینیک اسید ۸۸/۹ درصد، آمپیسیلین ۸۰/۹۵ درصد، پنیسیلین ۷۸/۵۷ تتراسایکلین ۹۵/۲۳ ، کلرامفنیکل ۷۳/۸ و کمترین مقاومت در بین جدایه ها مربوط به آنتیبیوتیک های سولتریم ۱۹/۴ درصد آموکسی سیلین و ۱۶/۶۶درصد مشاهده گردید. نتایج PCR مشخص کرد که از تعداد۴۲ ایزوله ، تعداد ۱۷ جدایه ۴۰/۴۷ واجد ژن blaTEM و تعداد ۱۴ جدایه ۳۳/۳۳ درصد واجد ژن tetA وتعداد ۱۰ جدایه ۲۳/۰۸ درصد واجد ژن sul۱ و تعداد سه جدایه ۷/۱۴ واجد ژن dfrA۱-like بودند، در حالیکه ۱۳جدایه ۳۰/۵۹ حاوی هیچ یک از ژنهای مقاومت نبودند. بعلاوه، هیچیک از جدایهها دارای ژن qnrA نبود. بطور کلی برای به حداقل رساندن بروز مقاومت چند دارویی در آئروموناس هیدروفیلا های جدا شده از کپور ماهیان در مزارع پرورشی ماهیان و متعاقبا در منابع غذایی انسان استراتژیهای پیشگیری، واکسیناسیون و رعایت دقیق بهداشت ضروری بنظر میرسد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی نوری کلورزی
دانشآموخته کارشناسی ارشد باکتریشناسی، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده پیرادامپزشکی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان، ایران
علی گودرزتلهجردی
استادیار باکتریشناسی،گروه پاتوبیولوژی، دانشکده پیرادامپزشکی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان، ایران،
مرتضی یاوری
استادیارگروه علوم درمانگاهی، دانشکده پیرادامپزشکی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان، ایران