جاذب نوری مبتنی بر تشدید پلاسمون سطحی موضعی یک فراماده به شکل نیم کره

فرامواد به صورت مصنوعی و بر اساس آرایش دوره ای از اتم ها ساخته می شوند. تشدید پلاسمون سطحی موضعی (LSPR) در سطح مشترک فلز-دی الکتریک بوجود می آید. رزونانس های پلاسمون سطحی موضعی باعث افزایش جذب در نانوساختارهای فرامواد می شود. در این مقاله، یک نانوحسگر مبتنی بر تشدید پلاسمون سطح موضعی را بررسی کرده ایم که از سه لایه فلز-دی الکتریک-فلز تشکیل شده است. نانوحسگرها فرامواد نه تنها با تغییر ساختارهای هندسی بلکه با تغییر در ضریب شکست محیط طول موج تشدید آنها تغییر و میزان جذب آنها نیز دستخوش تغییر قرار می گیرد. بر این اساس حساسیت و شایستگی دو پارامتر در این سنسورها هستند. برای این نانوساختار مورد بررسی حساسیت آن ۱۱۳.۳nmRI-۱ و ضریب شایستگی آن ۴.۴۸RI-۱ بدست آمد.

کلیدواژه ها:

فرامواد ، تشدید پلاسمون سطحی موضعی ، نانوحسگر ، حساسیت.