بررسی تاثیر سیاست های پولی بر رفاه کشاورزان

بخش کشاورزی به لحاظ دارا بودن قابلیت ها و ظرفیت های قابل توجه و نقشی که در تامین مواد اولیه برخی صنایع و مواد غذایی مردم دارد از اهمیت بالایی برخوردار است . هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر سیاستهای پولی بر رفاه کشاورزان طی بازه زمانی (۱۳۹۸-۱۳۸۵) بود. برای این منظور، از روش گشتاورهای تعمیم یافته (GGM) استفاده شده است . نتایج به دست آمده نشان دادند که ازبین متغیرهای سیاست پولی ، اعتبارات اعطایی تاثیر مثبت و معنی داری بر رفاه کشاورزان دارد. کشش پذیری رفاه کشاورزان نسبت به اعتبارات اعطایی نیز معنادار است . بنابراین ، به دنبال اعمال سیاست پولی توسط دولت در قالب تسهیلات، سرمایه گذاری بخش های مختلف افزایش می یابد و به دنبال آن می توان شاهد رونق تولید و افزایش رابطه مبادلات داخلی بود که نتیجه آن بهبود رفاه کشاورزان است . کشش رفاه نسبت به نرخ بهره و نرخ تورم، منفی و نسبت به نرخ ارز و شاخص قیمت مثبت و معنی دار است هر چند از بین زیر شاخه های رفاه رابطه مبادله داخلی کشش پذیری منفی نسبت به نرخ ارز و شاخص قیمت داشت . با توجه با تاکیدی که در بندی از اصل ۱۴۴ قانون برنامه پنجم توسعه کشور بر حمایت دولت از سرمایه گذاری بخش خصوصی ، به منظور ارتقای ارزش افزوده بخش کشاورزی ایران شده و با توجه به یافته های پژوهش ، پیشنهاد می شود تسهیل جریان ورود اعتبارات به بخش کشاورزی و تاثیر سیاست های مالی دولت بر فعالیت های بخش خصوصی مورد توجه سیاستگذاران قرار گیرد تا به واسطه آن بتوان شاهد افزایش و رشد تولیدات و به دنبال آن بهبود رفاه کشاورزان بود.

کلیدواژه ها:

سیاست پولی ، رفاه کشاورزان ، رفع فقر ، رشد تولیدات ، رابطه مبادلات داخلی