تاثیر برند سازی کارفرما بر رضایت شغلی کارکنان با توجه به نقش میانجی مدیریت استعداد در صنعت چاپ قم

سازمانها در محیط کسب وکار امروزی به طور فزایندهای از برند سازی به عنوان یک ابزار استراتژیک استفاده می کنند که این استفاده از برند به حوزه منابع انسانی نیز راهیافته است . موضوع برند کارفرما به بررسی چگونگی جذب کارکنان و حفظ آنها از طریق فرآیند برند سازی می پردازد. هدف اصلی تحقیق تبیین تاثیر برند سازی کارفرما بر رضایت شغلی کارکنان با توجه به نقش میانجی مدیریت استعداد در صنعت چاپ قم می باشد. این پژوهش از بعد هدف از نوع کاربردی بوده و از جهت روش و شیوه کار از نوع توصیفی - پیمایشی می باشد و از منظر نوع دادههای پژوهش ، کمی به حساب می آید. در تحقیق حاضر از روشهای پژوهش اسنادی (کتابخانه ای) و میدانی استفاده گردیده و از پرسشنامه استاندارد استفادهشده است . جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران شرکت های صنعت چاپ شهر قم خواهند بود که جامعه آماری تعداد ۲۷۵ نفر است . با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی ساده ۱۶۰ نفر انتخاب شدند. روایی محتوا از سوی نخبگان موضوع تایید و واگرا و همگرا پرسشنامه مورد آزمون قرار گرفت که تائید شد. پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که ۸۲۱/۰ به دست آمد. فرضیه های پژوهش از طریق مدلسازی معادلات ساختاری با نرمافزار Smart Pls آزمون شدند. نتایج تحقیق نشان می دهد که برند سازی کارفرما بر رضایت شغلی کارکنان تاثیر دارد. برند سازی کارفرما بر مدیریت استعداد تاثیر دارد. مدیریت استعداد بر رضایت شغلی کارکنان تاثیر دارد. درنهایت برند سازی کارفرما از طریق مدیریت استعداد بر رضایت شغلی کارکنان تاثیر دارد. همچنین با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهادهای کاربردی برای مدیران صنعت چاپ ارائه شده است .

کلیدواژه ها:

برند سازی کارفرما ، رضایت شغلی کارکنان ، مدیریت استعداد ، صنعت چاپ.