معماری بومی و مدرنیه؛ همسویی یا تقابل؟

معماران گذشته با شناسایی عوامل مختلف موثر بر اسکان و حیات انسان، نوعی معماری خاص در هر منطقه به وجود آوردهاند که معماری بومی نامیده میشود. معماریای که خود براساس عناصر گوناگونی از جمله فرهنگ ، اقتصاد، معیشت و عوامل اقلیمی شکل گرفته و در مناطق مختلف با هم متفاوت است. تنوع بصری و سیمای ظاهری روستاها و شهرها مختلف گواه این امر است که تفاوت های موجود براساس تجربه و دانش بومی هر منطقه شکل گرفته است. از آنجایی که ورود مدرنیته به علوم مختلف زمینه ساز دگرگونی در کشورهای درحال توسعه شده است، مقوله معماری بومی نیز از این قائده مستثنی نبوده، به گونه ای که فرهنگ، اصالت و هویت موجود در آن کمرنگ شده و با جایگزین کردن اندیشه ها و شیوه های معماری مدرن، باعث تغییرات گستردهای در شکل معماری روستاها و شهرها شده است. مدرنیته به طور اساسی از گذشته گسسته است. بدین معنا که نهادهای اجتماعی مدرن، از برخی جهات، ویژگیهای بی همتایی دارند که آنها را از گذاره های سنتی موجود متمایز می کند. در این مقاله ابتدا به بررسی و تعریف معماری بومی و مدرن پرداخته شده و در نهایت برهم کنشهای آنها را مورد بررسی قرار داده است. رویکرد پژوهش حاضر رویکردی تحلیلی و توصیفی است که از منابع موجود در مطالعات کتابخانه ای و اسنادی و پژوهشهای صورت گر فته در سنوات گذشته نگارندگان، در عرصه معماری بومی و مدرن بهره برده است.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، معماری مدرن ، مدرنیته ، سنت.