سنجش عدم قطعیت تقاضای سفر با شبیه سازی مونت کارلو و بررسی تاثیر مولدهای تصادفی گون

انجام نشدن مطالعات عدم قطعیت در برآورد تقاضای سفر، باعث روبرآورد شدن تقاضا و زیان­ده شدن برخی پروژه ­های زیربنایی حمل ونقل شده است. سرمایه­گذاری روی زیرساخت­ هایی با بازدهی اقتصادهی کمتر اما مطمئن تر (ریسک کمتر)، موردتوجه می­ باشد. شبیه سازی مونت کارلو، یکی از رایجترین روش ­ها برای بررسی عدم قطعیت و تحلیل حساسیت است. یکی از پایه ­های اصلی مونت کارلو، به کارگیری مولدهای تصادفی مناسب برای تولید اعداد تصادفی با یکنواختی بالا است. اما یکنواختی اعداد تصادفی تولیدشده توسط مولدهای شبه تصادفی، ممکن است گاهی خوب و گاهی ضعیف باشد. اما مولدهای تصادفی­ گون سعی در تولید دنباله اعداد تصادفی قطعی با یکنواختی بیشتر و در نتیجه پرکردن بهتر ابرمکعب واحد دارند. لذا ضرورت دارد عدم قطعیت مدل ­های تقاضای سفر و تاثیر مولدهای اعداد تصادفی بررسی شود. این مقاله به دنبال سه هدف اصلی است: ۱- میزان عدم قطعیت مدل­ های تقاضا (تولید و جذب) سفر را بسنجد؛ ۲- با استفاده از تحلیل حساسیت، متغیرهای ورودی که بیشترین نقش را در عدم قطعیت مدل­ ها دارند، رتبه­ بندی کند؛ و ۳- تاثیر مولدهای شبه تصادفی و تصادفی­ گون را بر عدم قطعیت بررسی کند. نتایج پژوهش نشان داد مدل تولید و جذب سفر عدم قطعیت ورودی­ ها را کاهش می دهد و عدم قطعیت مدل ­های جذب بیشتر از مدل ­های تولید است. مولد شبه تصادفی ابرمکعب لاتین و مولد تصادفی ­گون هالتون، پایداری بیشتری دارند.

کلیدواژه ها:

عدم قطعیت ، تحلیل حسایت ، شبیه سازی مونت کارلو ، تقاضای سفر ، تولید و جذب ، مولدهای تصادفی ، دنباله هالتون