اثر بخشی برنامه آموزشی مدیریت خشم بر خودتوانمندی و کاهش پرخاشگری دانش آموزان سوم دبیرستان شهر چالوس

مقدمه: در مدارس خشم مفرط با نقص در عملکرد تحصیلی، مشکلات رفتاری، بیگانگی با همسالان و مشکلات جسمی و روانی همراه بوده است. روش: در ابتدا پرسشنامه خودتوانمندی درک شده موریس و پرخاشگری باس و پری در بین ۴۹۹ دانش آموز مقطع دبیرستان شهر چالوس توزیع شد.برنامه آموزش مدیریت خشم به عنوان عامل آزمایشی برای ۲۸ نفر از اعضای گروه آزمایش ارائه شد. ۳ مهارت مدیریت خشم ،مدیریت استرس و آموزش قاطعیت همراه با طراحی کتابچه و پوستر به مدت دو ماه در ۶ جلسه آموزشی آموزش داده شد. جهت ارزشیابی جلسات، برگه های کار (worksheet) به دانش آموزان داده شد. سناریوهایی نیز جهت نهادینه شدن آموخته های دانش آموزان عنوان شد.پرسشنامه خشم اسپیلبرگر به عنوان ارزشیابی جلسات آموزشی مدیریت خشم استفاده شد.از آزمون t زوجی جهت تحلیل دادها استفاده شد. یافته ها: میانگین های دو گروه در نمره های پس آزمون تفاوت معنا دار داشت. میانگین نمرات دانش آموزان گروه مداخله در زمینه پرخاشگری به طور معنادار کاهش و در زمینه خودتوانمندی و کنترل خشم به طور معنا دار افزایش یافته بود. نتیجه گیری :اجرای برنامه آموزش مدیریت خشم میتوان مهارتهای آزمودنیها را در زمینه کنترل خشم و افزایش خودتوانمندی تحصیلی، اجتماعی و هیجانی افزایش دهد و از رفتار های ناسازگارانه جلوگیری نماید.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، خشم ، خودتوانمندی