بررسی تطبیقی صحت شرط عدم ازدواج مجدد مرد در فقه و حقوق خانواده و آثار آن

شرایط تعدد زوجات در فقه و حقوق، صحت شرط عدم ازدواج مجدد و ضمانت اجرای این شرط بررسی می شود. شرط عدم ازدواج مجدد در ضمن عقد یکی از موضوعات مورد اختلاف علمای حقوق اسلام است. برخی آن را به دلیل نامشروع بودن و مخالفت با مقتضیات عقد باطل می دانند و برخی دیگر به دلیل روایاتی که بر صحت تصمیم دلالت دارد آن را صحیح و واجب می دانند.طبق آیات و روایات قرآنی، تعدد زوجات اگرچه حق و اجازه مرد است، اما جزو احکام نیست. و از طرفی به دلیل ازدواج و دوام و استواری خانواده، ممکن است در مواردی از این حق خانوادگی استفاده شود و مشکلات اجتماعی و روانی فراوانی به وجود بیاید. همچنین آگاهی زنان از شرط زوجیت که دارای حقوقی در مقابل ازدواج مجدد با مرد است و وظیفه قانونگذار در اجرای این شرط می تواند مانع از بروز ضرر شود. بنابراین با توجه به روایاتی که بر شرط عدم ازدواج مجدد دلالت دارد و با مقتضای عقد منافاتی ندارد، شرط مذکور نه مخالف شرع است و نه مخالف با مقتضیات عقد. نکته مهم دیگر ضمانت اجرای این شرط است که نظرات فقها در آن اختلاف است؛ برخی ازدواج دوم را باطل نمی دانند و برخی عقد را باطل می دانند. برخی معتقدند زن حق فسخ دارد و من یکسری شرایط را تنها عامل گناه می دانم.سوال اصلی در این مقاله شرط، نکاح، ازدواج مجددمرد و ضمانت اجرا وضعیت حقوقی تخلف از این شرط به چه صورت است؟نتیجه یافته ها این است که شرط عدم ازدواج مجدد با مراجعه به کلیاتی مانند "المومنون عند شروطهم" از نظر شرایط و روایات خاص صحیح است و ضمانت اجرای صحیح آن اعطای حق فسخ به زن است.

کلیدواژه ها:

صحت شرط ، عدم ازدواج ، فقه ، باطل ، حق فسخ