اثربخشی آموزش تاب آوری درتعارض زناشویی زوجین دارای فرزند دوقلو

در جامعه ای پر از فشارها و تنش ها، زندگی زناشویی به طور معمول با چالش ها و مسائلی روبرو می شود که ممکن است باعث تعارضات بین زوجین شود. این تعارضات می توانند بخصوص برای زوجینی که دارای فرزندان دوقلو هستند، به چالش های بیشتری منجر شوند. با توجه به موضوع پژوهش، پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی است. در یک نگاه اجمالی به پژوهش های آزمایشی (آزمایشی، نیمه آزمایشی) می توان گفت که در پژوهش های تجربی تاثیر یک یا چند متغیر مستقل را بر یک یا چند متغیر وابسته مورد بررسی قرار داد. این نوع پژوهش ها در مواردی که امکان دست کاری متغیرها وجود دارند، می توانند دانش و اطلاعات با اهمیتی از روابط علت و معلولی میان متغیرها به دست بدهد. حجم نمونه در این پژوهش ۳۰ زوج شهرستان اصفهان بود. سپس از طریق نمونه گیری تصادفی به دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. سپس از طریق روش آماری تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد و از مقیاس تاب آوری استفاده شد و ۸ جلسه ۵/۱ ساعته به صورت هفتگی برگزار شد . بین میانگین تعارض زناشویی زوجین دارای فرزند دوقلو در پیش آزمون وپس آزمون اختلاف معناداری وجود دارد و براساس جهت علامت، مقدار تاب آوری در پس آزمون بیشتر از پیش آزمون بوده است. نتایج این پژوهش نشان داد که اثر بخشی آموزش تاب آوری موجب کاهش تعارض زناشویی زوجین دارای فرزند دو قلو شد.

کلیدواژه ها:

اثر بخشی ، تاب آوری ، تعارض زناشویی ، زوجین