اثربخشی درمان شناختی - رفتاری گروهی در تجربه تعلیق ذهنی افراد دارای بدبینی
محل انتشار: دومین همایش ملی روان درمانی ایران
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 116
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PSTHIR02_194
تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1402
چکیده مقاله:
هدف از این تحقیق بررسی اثربخشی درمان شناختی - رفتاری گروهی در تجربه تعلیق ذهنی افراد دارای بدبینی بود. با توجه به اینکه این پژوهش با هدف اثربخشی درمان شناختی - رفتاری گروهی در تجربه تعلیق ذهنی افراد دارای بدبینی انجام شد، بنابراین این پژوهش نیمه آزمایشی (تجربی) بود. از منظر هدف هم چون از نتایج تحقیق مستقیما میتوان استفاده کرد لذا هدف کاربردی بود و از نظر ماهیت نیز کمی بود. جامعه مورد مطالعه کلیه افراد بدبین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان تهران بود. حجم نمونه ۲۶ نفر تعیین شد و در دو گروه ۱۳ نفره (کنترل و آزمایش) به صورت تصادفی توزیع شد. با توجه به آزمایشی بودن تحقیق و کنترل واریانسها از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شد و تعداد ۲۶ نفر از مجموعه افراد بدبین انتخاب شد. در این نمونه گیری از روش سیستماتیک استفاده شد. ابزارهای جمع آوری داده ها در این تحقیق پرسشنامه بدبینی افراد گرین و همکاران (۲۰۰۸) و پرسشنامه محقق ساخته تجربه تعلیق ذهنی افراد بودند که از نظر پایایی و روایی هنجاریابی شد. یافته های تحقیق حاکی از آن بودند که درمان شناختی - رفتاری گروهی در تجربه تعلیق ذهنی افراد دارای بدبینی موثر است (p<۰.۰۵) و ۷۴ درصد این متغیر را میتواند پیشبینی کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زینب سادات نوربخشیان
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته روانشناسی گرایش عمومی، دانشگاه پیام نور مرکز آستارا، آستارا، ایران