اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر تئوری Gross بر ابعاد سه گانه تکانشگری در افراد با نشانه های اختلال دوقطبی نوع دو

پژوهش حاضر با هدف »تعیین میزان اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر تئوری Gross بر ابعاد سه گانه تکانشگری در افراد با علائم اختلال دوقطبی نوع دو« انجام شد. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان دارای اختلال دوقطبی نوع دو مراجعه کننده به مرکز مشاوره و خدمات رواندرمانی شهرکرد در سال ۱۴۰۱ بود که در این مرکز دارای پرونده بودند. با روش نمونه گیری در دسترس (داورطلبانه) تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به پرسشنامه تکانشگری (پاتون و همکاران، (۱۹۹۵ پاسخ دادند. داده ها با روشهای آمار توصیفی و تحلیل کواریانس چندمتغیره و با SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شد. نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون بین میانگین نمره تکانشگری و ابعاد آن شامل بی برنامه گی F=۱۳/۴۳)، P=۰/۰۰۱ و (Eta=۰/۶۶۱، تکانشگری حرکتی F=۱۷/۳۱)، P=۰/۰۰۴ و (Eta=۰/۵۴۴ و تکانشگری شناختی F=۲۲/۶۵)، P=۰/۰۰۵ و (Eta=۰/۷۱۲ در آزمودنیهای دو گروه در مرحله پس آزمون تفاوت معنادار بود که حاکی از اثربخشی برنامه مداخله ای است .(P<۰/۰۵) لذا به روانشناسان و برنامهریزان حوزه سلامت روان توصیه میگردد در کنار دارو درمانی به این شیوه مداخله در راستای کاهش علائم روانی و افزایش حالات هیجانی مثبت توجه ویژه مبذول دارند.

کلیدواژه ها:

آموزش تنظیم هیجان ، تکانشگری ، اختلال دوقطبی