حالت های استقرار خدمات در محیط ابر و لبه

با پیشرفت فناوری اطلاعات نیاز به انجام کارهای محا سباتی پیچیده بی شتر گردیده که انجام این امور بدون مالکیت سخت افزارها و نرم افزارهای گران قیمت مربوطه ، مقرون به صرفه می با شد . رایانش ابری آخرین پا سخ فناوری به این امور بوده ا ست که در واقع شکل جدید ارائه خدمات در بستر اینترنت است . در این سیستم ، فضای ابری یا مجازی، ایجاد شده و تمامی خدمات در این بستر ارائه می شوند و علاوه بر اینکه کاربران از مقیاس پذیری ابر بهره برده، ک سب وکارها نیز بیش از پیش جذب انعطاف پذیری آن گردیده اند از طرفی ، تعداد خدمات ابری ارائه شده به طور مداوم در حال افزایش است در نتیجه مسئله چگونگی ترتیب و استقرار آن ها در فضای ابری به منظور ارائه خدمات با کارایی بالا مطرح می گردد. در واقع ، مزایای شرکت ها و ارائه دهندگان به مکانیابی و مدیریت بهینه سرویس های ابری همراه با دادههای مرتبط آنها وابستگی زیادی دارد که این موضوع چالش های مختلفی را ایجاد می کند، از جمله ناهمگونی و پویایی مناطق ابری میزبان، محدودیت های استقرار خاص ابر/سرویس و... . تحقیقات اخیر در زمینه استقرار خدمات ابری از طریق تکنیک های متنوع و با تعیین معیارهای مختلف برای بهینه سازی، به بررسی این مشکلات پرداخته اند که از جمله ویژگی های موثر بر چگونگی استقرار خدمات می توان به نوع محیط ابری، مدل استقرار و حالت استقرار اشاره نمود.در این مقاله ما به بررسی و مرور حالت های استقرار خدمات در محیط ابر و لبه و همچنین محدودیت ها و معیارهای موجود و طبقه بندی برخی رویکردهای اخیر در این زمینه می پردازیم .

کلیدواژه ها:

استقرار سرویس ، حالت استقرار ، ایستا ، تطبیقی ، پیش بینی کننده