استحکام ساخت درونی نظام جمهوری اسلامی در تعامل مردم و حکومت با رویکرد فازی

مقاله حاضر باهدف شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر استحکام ساخت درونی نظام جمهوری اسلامی از طریق تعامل مردم و حکومت به رشته تحریر درآمده است و تلاش می کند عوامل موثر بر تحقق امنیت مردم پایه را از دیدگاه امام علی (علیه السلام) شناسایی و اولویت بندی نماید. این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی ازنظر روش توصیفی- تحلیلی، پیمایشی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، صاحبنظران دانشگاهی و خبرگان آشنا به علوم معارف اسلامی، مدیریت منابع انسانی، مباحث امنیتی و کارشناسان حوزوی و مدیران سطوح میانی و عالی هستند که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و تعداد آنان ۱۳۲ نفر هست. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه محقق ساخته متشکل از ۳۵ سوال استفاده شد که برای سنجش روایی از روایی محتوا، روایی سازه، روایی وابسته به معیار و سنجش اعتبار محتوا با استفاده از آزمون لاوشه و برای اندازه گیری پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که برابر ۹۵/۰ هست. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آنجائی که تمامی متغیرها نرمال بودند از آزمون های اسپیرمن، KMO و بارتلت با استفاده از نرم افزار SPSS و برای اثبات مدل تحقیق از تحلیل عاملی با استفاده از نرم افزار Lisrel بهره گرفته شد. همچنین برای اولویت بندی عوامل از روش شباهت به گزینه ایدئال فازی (FTOPSIS) استفاده گردید. بر اساس یافته های این پژوهش می توان بیان نمود برای اینکه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بتواند ساخت درونی خود را از طریق تعامل مردم و حکومت استحکام بخشد باید حکومت و مردم همواره با همدیگر در تعامل و ارتباط دوطرفه برد- برد باشند که بر اساس یافته های پژوهش از ۳۵ عامل اولویت بندی شده، پنج اولویت نخست عبارت اند از: وفاداری مردم به نظام؛ عمل به کتاب خدا و سیره رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)؛ اسلامی بودن حکومت؛ حرکت بر محور ولایت و تامین امنیت برای مردم.

کلیدواژه ها:

استحکام ساخت درونی ، امنیت ، امنیت داخلی ، تعامل مردم و حکومت ، رویکرد فازی