تحلیل تطبیقی نقش گردشگری مذهبی و طبیعت گردی در بهبود کیفیت زندگی ساکنان نواحی روستایی مورد: روستاهای امامزاده داوود و رندان(شهرستان تهران)

نواحی روستایی با توجه به جاذبه ها و پتانسیلهایی که دارند گونه های مختلفی از گردشگری در آنها رواج و رونق دارد که از جمله این گونه ها می توان به دو گونه گردشگری مذهبی و طبیعت گردی اشاره نمود. در این بین موضوع قابل تامل، نقشی است که این گونه های گردشگری بر کیفیت زندگی ساکنان روستایی دارد. چرا که گردشگری و گونه های آن از جمله پدیده هایی هستند که به شکل قابل توجهی در تحولات اجتماعی، اقتصادی و رفاه روستایی تاثیر گذار است. بر همین اساس در این پژوهش در راستای پاسخگویی به این سوال کلیدی که« چه تفاوتی بین نقش گونه های گردشگری مذهبی و طبیعت گردی در بهبود کیفیت زندگی ساکنان محلی نواحی روستایی وجود دارد؟» به مطالعه تطبیقی نقش نقش این دو گونه گردشگری در بهبود کیفیت زندگی ساکنان محلی در دو روستای امامزاده داود و رندان(شهرستان تهران) پرداخته شده است. روش انجام پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی و مقایسه ای بوده و در جمع آوری داده ها از دو روش اسنادی و میدانی استفاده است. نتایج بدست آمده نشان از ان دارد که گردشگری مذهبی در مقایسه با طبیعت گردی نقش موثرتری در بهبود کیفیت زندگی ساکنان محلی ایفا نموده است.

کلیدواژه ها:

گردشگری مذهبی ، طبیعت گردی ، کیفیت زندگی ، امامزاده داود ، رندان