یک ساخت ناشناخته فعل التزامی در فارسی میانه
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 90
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISUT-6-1_008
تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1402
چکیده مقاله:
در زبان فارسی میانه، مانند بسیاری از زبان های دیگر، یکی از وجوه فعل التزامی است که هم در زمان مضارع و هم در زمان ماضی کاربرد داشته، ولی در متون موجود فقط از بعضی صیغه های آن شواهدی در اختیار است. ماضی التزامی در فارسی میانه کم کاربردتر از مضارع التزامی است و ظاهرا محدود است به بعضی افعالی که از ماده یا بن ماضی فعل و فعل معین hād ساخته شده اند. با این حال، صورت دیگری از افعال التزامی هم در متون موجود به کار رفته که از ماده ماضی و صرف مضارع فعل būdan ساخته می شده و در کتاب های دستور ذکری از آن نشده است. این ساخت در فارسی جدید (یا فارسی دری) هم استمرار پیدا کرده و منشا آن را نیز می توان در ساخت های فعلی ترکیبی زبان های ایرانی باستان (یعنی اوستایی و فارسی باستان) نشان داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید احمد قائم مقامی
استادیار گروه فرهنگ و زبان های باستانی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :