بررسی رابطه شوخ طبعی با دشواری در تنظیم هیجان و ناگویی هیجانی در دانشجویان

مقدمه: شوخ طبعی، راهبردی مقابله­ای سازگارانه است که می­تواند به عنوان راهی برای کنار آمدن با استرس­های روزمره و برقراری ارتباط باشد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه شوخ طبعی با دشواری در تنظیم هیجان و ناگویی هیجانی در دانشجویان است.روش­کار: جامعه آماری این پژوهش همبستگی شامل دانشجویان دانشگاه خلیج فارس بوشهر بودند که از میان آن ها  ۲۰۰ نفر به شیوه نمونه­گیری خوشه­ای انتخاب و به مقیاس شوخ طبعی (فرم۲۵ سئوالی)، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (فرم ۳۶ سئوالی) و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (فرم ۲۰ سئوالی) پاسخ دادند. جهت تحلیل داده­ها از روش آماری رگرسیون چندمتغیره همزمان استفاده شد.یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین شوخ طبعی با ناگویی هیجانی رابطه مثبت و معنی دار (۰۵/۰=P ، ۱۷/۰- =r)  وجود دارد اما بین شوخ طبعی و دشواری در تنظیم هیجان رابطه وجود ندارد (۰۵/۰=P ، ۰۸/۰- =r)   همچنین بین ناگویی هیجانی و دشواری در تنظیم هیجان نیز رابطه مثبت  و معنی دار (۰۱/۰=P ، ۱۹/۰- =r)  وجود دارد.نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های پژوهش می­توان بر اهمیت موثر شوخ طبعی در کاهش دشواری هیجانی و ناگویی هیجانی نتیجه­گیری کرد.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، شوخ طبعی ، ناگویی هیجانی