مطالعه تئوریکی تجربی تبیین فاکتورهای موثر بر توانمندسازی منابع انسانی با استفاده از رویکرد مکانیکی و ارگانیکی

توانمندسازی به فرایندی اطلاق می شود که طی آن مدیر به کارکنان کمکمی کند تا توانایی لازم را برای تصمیم گیری مستقل به دست آورند. دررویکرد مکانیکی توانمند سازی را تفویض اختیار با مرزهای روشن و پاسخ گویی دقیق می داند که کنترل مدیریتی را افزایش می دهد. توانمند سازی در رویکرد ارگانیکی فرآیندی است که طی آن مدیریت چشم انداز روشنی را تدوین و برنامه ها و وظایف معینی را برای نیل به آن در سازمان ترسیم می کند. تغییرات محیطی و افزایش رقابت جهانی، موضوع توانمندسازی کارکنان را در کانون توجه مدیران قرارداده است. چرا که سازمانها با داشتن مدیران و کارکنان توانمند، متعهد، ماهر و باانگیزه، بهتر خواهند توانست خود را با تغییرات وفق داده و رقابت کنند. در مقاله حاضر ابتدا به بررسی ادبیات موضوع پرداخته و با اتکا به نتایج تحقیقات به شباهتهایی شامل نقش تفویض اختیار، نقش مشارکت، نقش تسهیم اطلاعات و نقش آموزش در توانمندسازی منابع انسانی اشاره شده است و در پایان با استفاده از این نتایج به ارائه پیشنهادات کاربردی از جمله اینکه برای توانمندسازی منابع انسانی با استفاده از رویکرد مکانیکی و ارگانیکی، همچنین بررسی نتایج تحقیقات صورت گرفته در زمینه موضوع مورد نظر را، در نظر داشته باشند

کلیدواژه ها:

تئوریک ، تجربی ، توانمندسازی ، ارگانیکی ، مکانیکی