امام خمینی؛ روحانیت و نظام سیاسی
محل انتشار: فصلنامه علوم سیاسی، دوره: 2، شماره: 1
سال انتشار: 1378
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 84
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCKE-2-1_008
تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1402
چکیده مقاله:
چنانکه گذشت هدف از نوشته حاضر، بررسی کنش سیاسی روحانیت در قبال نظام سیاسی است. پیروزی انقلاب اسلامی و تاسیس جمهوری اسلامی ایران، به همسویی و هم نگری ابن بخش از نیروهای اجتماعی با نظام سیاسی، انجامید. در نتیجه، روحانیان در سه سطح وارد فرایند سیاستگزاری شدند: ۱) درتصمیم سازی؛ ۲)دراجرا؛ ۳) در حل بحرانها. نگاهی به کار ویژه های روحانیت، درک این کنشها را آسانتر میسازد. حال برای بررسی مبانی رفتاری و سمت گیری روحانیت نسبت به نظام سیاسی، بهره گیری از الگوی فرهنگ سیاسی، بهتر راه گشاست. این نکته دور از واقع نیست که در میان روحانیون نیز مانند بسیاری از جوامع کوچک و بزرگ، تسلط یک فرهنگ سیاسی مشخص وجود ندارد و به طور معمول، تالیفی از گونه های مختلف فرهنگ سیاسی به چشم می خورد. بنابر این، از سه گونه کلان فرهنگ سیاسی؛ مشارکت جو، پیرومنش و کوچک اندیش (محدود) میتوان سخن گفت.
نویسندگان
علیرضا زهیری
علیرضا زهیری