ولایت فقیه از دیدگاه ابن فهد حلی

منابعی که به مساله ولایت فقیه پرداخته اند،  نقطه آغازین طرح نظریه ولایت عامه فقیه را قرن دوازدهم و سیزدهم هجری، و ملا احمد نراقی را موسس آن می دانند؛ اما در حقیقت این نظریه از آغاز غیبت کبرا در فقه شیعه مطرح بوده است. در زمان شیخ مفید ظهور ابتدایی داشته و در قرن نهم «ابن فهد حلی» استوانه های اساسی این تفکر را پایه ریزی کرد و آن را با صراحت در فقه شیعه مورد بحث قرار داد. پس از اوست که ملا احمد نراقی در تلاشی بهنگام میراث سلف را احیا و تجدید کرد. آنچه نقش ابن فهد به عنوان پایه ریز این تفکر را مورد تاکید قرار می دهد این بیان ابن فهد است که: بر فقیه اقامه حدود به نیابت از ولی عصر جایز است و لازم است مردم او را یاری کنند، فقیه به نیابت از امام معصوم مجاز به دریافت خمس و مصرف آن است و نیز فقیه می تواند به نیابت از معصوم به اقامه نمازجمعه اقدام کند. هر یک از این آرا می تواند دلیل و گواه ادعای مقاله باشد.

کلیدواژه ها:

ولایت فقیه ، فقه سیاسی ، فقه شیعه ، ابن فهد حلی ، ملااحمد نراقی ، ولایت استقلالی