امنیت ملی و آزادی سیاسی

پرسش اساسی مقاله حاضر آن است که آزادی و امنیت کدام یک بر دیگری تقدم دارد و پاسخ داده شده که اگر مراد تقدم زمانی هر کدام از این دو باشد، طرح سئوال غلط است و اگر تقدم شانی مقصود باشد، در این نوشتار استدلال شده که آزادی سیاسی بر امنیت ملی تقدم شانی دارد. با آزادی می توان به امنیت رسید، ولی امنیت لزومآ به آزادی منتج نمی گردد. به نظر نویسنده راهکارهای جمع بین امنیت و آزادی عبارتنداز ۱) نظام های مردم سالار؛ ۲) تشکل های سیاسی؛ ۳) قانون گذاری معقول و عادلانه؛ ۴) نقش اساسی تعلیم و تربیت.

کلیدواژه ها:

امنیت ملی ، آزادی سیاسی ، نظام های مردم سالار ، دین ، فهم دینی ، تشکل های سیاسی