نوسازی و سنت

بحث سنت و تجدد از دلمشغولیهای اساسی ایران امروز است بیگمان حرکت به سمت توسعه اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی از ضروریات جامعه کنونی ماست. این حرکت با عنصری قوی و قدرتمند مواجه است که نه توان نادیده گرفتن آن وجود دارد و نه به شکل موجود پذیرش مرجعیت محض آن میتواند گرهای از مشکلات کنونی راباز نماید. این عنصر که هنوز تعریف قابل قبولی از آن ارائه نشده است.، سنت است. راستی سنت چیست؟ و چگونه باید به آن نگریست؟آیا سنت صرفا مربوط به گذشته است یا حال و آینده را نیز در بر میگیرد؟ اگر فقط گذشته را شامل میشود آیا این همه پرداختن به موضوعی که تاریخ مصرف آن گذشته است معقول و منطقی است؟ آیا در سنت نکتهای نهفته است که این همه پرداختن به آن را توجیه میکند؟ بی تردید، سنت حلقه اتصال حال به گذشته است و از آنجا که حال خود حلقه وصل گذشته به آینده است پس سنت نه تنها مربوط به حال بلکه بخشی از آینده را نیز شامل میشود لذا بیجهت آن را مبنای تمدن جدید اسلامی محسوب نکردهاند.   با این وصف هرگونه نگرشی به سنت کاملا" موجه است. مقاله حاضر میکوشد تا به اختصار ضمن اشاره به تاریخچه نوسازی، نگاهی کوتاه و انتقادی به رویکردهایی که در برخورد با سنت قابل شناسایی است داشته باشند و برخی از پرسشهای بالا را ایضاح نماید.