کنکاشی در احوال مسند به عنوان یکی از مولفه های بلاغی در باب ششم گلستان سعدی

احوال مسند به عنوان یکی از مولفه های موثر در علم بلاغت کلام در شعر عربی و فارسی کاربرد دارد. هدف اینمطالعه بررسی حالات متفاوت مسند در باب ششم گلستان سعدی (در ضعف و پیری) و اغراض ثانویه ی آن بوده و به دنبالآن بوده تا معلوم نماید که آیا سعدی شیرازی در این باب کدام یک ازحالات مسند را بیشتر به کار برده و هدف او از اینکارچه بوده است؟ برای همین منظور با استفاتده از روش تحقیق توصیفی و تحلیلی و ابزار سندکاوی و کتابخانه ای دادههای لازم استخراج و مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده از داده ها، معلوم کرد که استاد تعلیم و تربیت ، در داستانضعف و پیری رویکرد حذف مسند را بر سایر حالات مسند ترجیح داده و به دلیل رعایت ایجاز، تاثیر بیشتر برمخاطب و گاهی موسیقی کلام تلاش نموده با بهره گیری از این شیوه ی بلاغی بیشتر بر مخاطب تاثیر بگذارد. در ضمنرویکرد تخصیص مسند به اضافه از سایر شیوه ها کمتر بوده است.

کلیدواژه ها:

سعدی ، گلستان ، علوم بلاغی ، علم معانی ، احوال مسند