پیش بینی انسجام خود در سالمندان بر اساس تنظیم هیجان، شفقت به خود

زمینه و هدف: همسو با رشد جمعیت سالمندان، توجه به نیازها و مسائل سلامتی آنان از جمله پرورش ابعاد مثبتدر زندگی این گروه ضروری بنظر می رسد در این راستا، انسجام خود یکی از ویژگی های مثبت در دوره سالمندیاست. بنابراین پژوهش حاضر با هدف پیش بینی انسجام خود در سالمندان بر اساس تنظیم هیجان، شفقت به خود ونگرش به مگ انجام شد.مواد وروشها: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل سالمندانی بودندکه در سال ۱۴۰۰ در شهر تهران زندگی می کردند و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. معیارهایورود به پژوهش شامل زندگی در شهر تهران، توانایی خواندن و نوشتن، عدم وجود بیماری های روانی بر اساسخود اظهاری و سن بالای ۶۵ سال بود. معیارهای خروج شامل عدم تمایل برای شرکت در مطالعه و تکمیل ناقصپرسشنامه ها بود. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های انسجام خود، تنظیم شناختی هیجان، فرم کوتاه خودشفقت ورزی انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نسخه ۲۵ نرم افزار SPSS و با آزمون های آماریهمبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه در سطح معنی داری ۰۵ / ۰ انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد ارتباط آماری معناداری بین مولفه های تنظیم هیجان، شفقت به خود و نگرش به مرگ باانسجام خود در سالمندان وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که مولفه های تنظیم هیجان،شفقت به خود و نگرش به مرگ به ترتیب ۵ / ۷۲ درصد، ۵۸ درصد و ۸ / ۲۸ درصد از واریانس انسجام خود را تبیین می کنند.نتیجه گیری: به طورکلی تنظیم هیجان، شفقت به خوم و نگرش به مرگ پیش بینی کننده های انسجام خود درسالمندان هستند. بنابراین با توجه به افزایش جمعیت روزافزون سالمندان و اهمیت انسجام خود در این جمعیتضروری است برنامه ریزی های لازم برای ارتقاء تنظیم هیجان، شفقت به خود انجام شود.

کلیدواژه ها:

سالمندان ، انسجام خود ، تنظیم هیجان ، شفقت به خود