جهت گیری بناها و رابطه آن با کاهش مصرف انرژی در (اقلیم گرم و خشک تهران)

در اواخر دهه ۱۹۸۰ انقلابی، شکل گرفت که یکی از معماران به نام برکبیل در تلاش برای حفظ بیشتر محیط زیست سبب شکل گیری انواع مختلف ساختمان ها گشت. با توجه به اینکه شرایط اقلیمی تاثیر مهمی در میزان مصرفی ساختمان ها دارد، در شهر تهران طراحی و جهت گیری بناها همساز با اقلیم گرم و در راستای بهره مندی مطلوب، از انرژی های تجدیدپذیر امری ضروری است. در این مقاله از روش تحلیلی علمی و اسنادی به کار رفته است. همچنین بخش زیادی از سطوح شهر تهران بافت های فرسوده تشکیل می دهند و اتلاف حرارت به ویژه از پوسته خارجی ساختمان های فرسوده یکی از مکشلات و عوامل مرثر در افزایش مصرف انرژی شکل گرفته است. جنبه نوآوری، طراحی و استفاده از مصالح هوشمند در حفظ صرفه جویی بهینه ساختمان هاست که به (جنس مصالح و جهت بازشوها، کنترل سیستم گرمایشی) پرداخته شده است. هدف این پژوهش، در راستای بهینه یابی قرارگیری مناسب ساختمان در اقلیم گرم و خشک و نیز صرفه جویی انرژی در بناهاست و سوال اینجاست که چگونه می توان با روش قرارگیری در جهت مناسب ساختمان عمر مفید بنا را افزایش داد؟ نتایج بررسی و ارائه راهکارهای نوین در راستای قرار گیری صنعت ساختمان سازی به کارگیری اصول استاندارد با در نظر گرفتن اقلیم گرم و تاثیرات مستقیم دما دسترسی به منابع طبیعی برای تامین مواد مصالح مناسب ساختمان در راستای کاهش مصرف انرژی می تواند باشد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی مصرف انرژی ، جهت گیری ساختمان ، اقلیم گرم و خشک ، انرژی تجدیدپذیر