اثر دگرآسیبی عصاره برگ گردو بر رشد، نمو، میزان فنول کل و فعالیت آنتیاکسیدانی مرزه ، ریحان و جعفری

اغلب گیاهان دارویی به خاطر توانایی سنتز متابولیتهای ثانویه، قادر به مقاومت در برابر عوامل تنش زا هستند. این نوع گیاهان در زمان مواجهه با شرایط تنش متابولیت های ارزشمند و مفیدی برای استفاده در صنایع غذایی و دارویی تولید میکنند. رشد در اطراف گیاهانی با اثرات دگرآسیبی نظیر گردو احتمالا سیستم دفاعی گیاهان دارویی کشت شده را تحریک میکند. مطالعه حاضر، به منظور بررسی اثر دگرآسیبی عصاره برگ گردو بر شاخصهای فیزیولوژیکی رشد و نمو سه گیاه دارویی ریحان، مرزه و جعفری انجام شد. گیاهان در مرحله سه تا چهار برگی تحت تیمار عصاره برگ گردو با غلظتهای 16 و 25 و 50 و 100 درصد قرار گرفتند. در مورد مرزه، با افزایش غلظت عصاره، وزن تر و خشک بخش هوایی و ریشه و میزان کلروفیل کل کاهش یافت. ولی در ریحان و جعفری این اجزاء تفاوتی در غلظت های مختلف عصاره نشان ندادند. میزان فنل کل و ظرفیت آنتی - اکسیدانی مرزه و ریحان با افزایش غلظت عصاره افزایش یافت. بطور کلی، گیاه مرزه حساسیت بیشتری نسبت به اثر دگرآسیبی ژوگلان موجود در عصاره برگ نشان داد.

کلیدواژه ها:

دگرآسیبی ، ژوگلان ، کلروفیل ، فنل کل ، ظرفیت آنتی اکسیدانی