برنامه ریزی شهری و کیفیت زندگی: مروری بر ارتباط فضاهای شهری و رفاه ذهنی

با توجه به شهرنشینی سریع جهانی، فراهم کردن کیفیت زندگی بهتر در شهرها به یک موضوع حیاتی برای برنامه ریزی شهری تبدیل شده است. با این حال، پیوندهای بین محیط ساخته شده و رفاه ذهنی به اندازه کافی درک نشده است. این مقاله شواهد مربوط به طیف وسیعی از مسیرهایی را که محیط ساخته شده را به رفاه ذهنی مرتبط می کند، مرور می کند. هفت مسیر بالقوه شناسایی و بررسی می شوند: (۱) سفر، (۲) اوقات فراغت، (۳) کار، (۴) روابط اجتماعی، (۵) رفاه مسکونی، (۶) پاسخ های عاطفی، و (۷) سلامت. بر اساس این دانش، مقاله مروری بر استراتژی هایی برای بهبود رفاه ذهنی از طریق برنامه ریزی شهری ارائه می کند. از جمله، استراتژی های پیشنهادی عبارتند از: بهبود شرایط برای سفر فعال. بهبود حمل و نقل عمومی و در عین حال محدود کردن خودروها؛ فراهم کردن دسترسی آسان به امکانات و خدمات؛ توسعه یا هدایت فناوری و گزینه های نوظهور تحرک برای بهبود فراگیری و کیفیت زندگی برای گروه های مختلف؛ ادغام اشکال مختلف طبیعت شهری تا حد امکان؛ فضاهای عمومی و فضاهای مشترک قابل دسترس و فراگیر را فراهم کنید. حفظ نظم و نگهداری در فضای شهری، پوشش گیاهی و سیستم های حمل و نقل؛ اجرای استراتژی های کاهش نویز. ایجاد ساختمان ها و فضاهای عمومی از نظر زیبایی شناسی بر اساس نیازها و ترجیحات ساکنان؛ و کاهش نابرابری های اجتماعی- فضایی و در عین حال حمایت از مسکن و حمل و نقل برای گروه های آسیب پذیر