نقش حمل و نقل در توسعه پایدار

توافقی فراگیر وجود دارد که رویکردهای کنونی در سیستم حمل و نقل جهانی ناپایدار هستند. بسیاری نتیجه گرفته اند که در زمینههای فناوری عملیات طراحی و تامین مالی به تغییراتی اساسی نیازمند هستیم. در تمام جوامع - توسعه یافته یا در حال توسعه - فارغ از سطح توسعه شان در زمینههای مختلف، فناوریهای جدید در دراز مدت آثاری منفی از خود بروز خواهند داد. نگرانیها درباره کیفیت محیط زیست، برابری اجتماعی، تکاپوی اقتصادی و بهسازی تغییرات اقلیمی ناشی از افزایش کربن دی اکسید، همگی به یک نقطه ختم شده و منفعتی فزاینده برای اتخاذ رهیافتی جایگزین در زمینه توسعه پایدار را به وجود آورده است. توسعه پایدار در تمام طرحها و به طور ویژه برای این کشور از اهمیت فراوانی برخوردار است و به همین دلیل نیز بحث درباره توسعه پایدار حائز اهمیت است. توسعه پایدار در بخش حمل و نقل را میتوان به قسمت تقسیم کرد: اجتماعی اقتصادی و محیط زیستی حمل و نقل توسعه پایدار نیازمند ایجاد توازن به منظور کسب انتظارات حداقلی در این سه قسمت است برای افزایش نقش حمل و نقل در توسعه پایدار نیازمند استفاده از راهبردهایی هستیم که به رشدی پایدار بیانجامند. این راهبردها شامل ترویج حمل و نقل عمومی مدیریت تقاضا، ارتقاء مدیریت جاده ها، سیاستهای قیمت گذاری بهبود تکنولوژی وسائل نقلیه، استفاده از سوختهای پاک، ترقی فرهنگی و برنامه ریزی حمل و نقل میباشد. این مقاله نقش حمل و نقل و اثر این راهبردها در توسعه پایدار را مورد بررسی قرار میدهد

کلیدواژه ها:

پایداری ، توسعه ی پایدار ، حمل و نقل