رابطه استقلال کودکان در سنین نوجوانی با خلاقیت و خودپنداره ۹ الی ۱۶ سال

سوال مطالعه حاضر این بود که آیا رابطه استقلال کودکان در سنین نوجوانی با خلاقیت و خودپنداره کودکان رابطه دارد؟، در این پژوهش والدین کودکان دبستانی از نظر شیوههای فرزندپروری مورد بررسی قرار نگرفتند. این مولفه ها برای موفقیت دانش آموزان وکودکان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.تلاش برای بررسی تاثیر شیوه های فرزندپروری بر نتایج کودک پیچیده است زیرا طیف گسترده رفتارهای والدین و طیف گسترده ای از نتایج رفتاری کودک وجود دارد اطلاعات این مطالعه از طریق خود گزارش دهی کودکان بدست آمده، لذا ممکن است اطلاعات بدست آمده بصورت کاملا واقعی نباشد.روش پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع پژوهشهای کاربردی و از لحاظ جمع آوری داده ها با توجه به بررسی رابطه بین متغیرها از نوع توصیفی به روش همبستگی است. مطالعه ی حاضر بر روی جمعیت دانش آموزان ۹ الی ۱۶ ساله ی شهر تهران ، روی جامعه آماری ۳۰ نفر ۱۵) دختر- ۱۵ پسر) در سال تحصیلی ۱۴۰۱ انجام شد. معیارهای ورود به مطالعه، شامل داشتن سن ۹ الی ۱۶ سال، با تایید اولیا می باشد. هرچند در این پژوهش سعی شده بود با دادن توضیحات به کودکان حداکثر همکاری آنان جلب شود. همچنین نتایج نشان می دهد که میزان سطح خود ۱پنداره در پسران بالاتر از دختران بوده است. در نتیجه می توان بیان کرد که سطح خود پنداره بر روی خلاقیت کودکان به ویژه دانش آموزان موثر می باشد. بر اساس بررسی ها مشخص گردید که بین مولفه های رابطه خلاقیت و خود پنداره همبستگی مثبت وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خودپنداره کودک ، استقلال کودک ، خلاقیت ، فرزند پروری