بررسی رابطه سبک های دلبستگی با سلامت روانی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

توجه به نیازهای روحی روانی نسل نوجوان که درصد قابل توجهی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند، بسیار حایز اهمیت است. با توجه به آسیب پذیری زیاد این قشر جمعیتی و لزوم شناخت به موقع بسیاری از اختلالات روانی که شروع آنها عمدتا در این سنین می باشد، از آنجا که سبک دلبستگی فرد، روش مواجهه و نحوه سازگاری وی با تجربه های استرس زا را شکل می دهد، لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های دلبستگی با سلامت روانی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان به روش مروری کتابخانه ای صورت گرفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که سبک های دلبستگی به عنوان مکانیزم تنظیم عواطف می تواند تعیین کننده ی الگو های خشم در دوران کودکی و بزرگسالی باشد، زیرا الگو های دلبستگی در دوران بزرگسالی نیز باقی میماند. عدم مهار خشم، سبب انواع مشکلات جسمی و روانی شود. کیفیت دلبستگی فرد می تواند نوع ارتباطات وی را در آینده و همچنین میزان رشد، سلامت، چگونگی مقابله با تنیدگی ها و هیجانات، استقلال و عدم وابستگی و همچنین ابتلا به اختلالات روانی را پیشبینی کند. روابط و نقش پیش بین متغیر های سبک های دلبستگی و خود کنترلی در هیجان خشم دانش آموزان، پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی ویژه ای در اختیار متخصصان فعال در حوزه ی آموزش و پرورش و هم چنین خانواده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سبک دلبستگی ، سلامت روان ، پیشرفت تحصیلی