گذری بر جرمشناسی و مفاهیم آن

علوم جنایی حقوقی از دو شاخه ی اصلی و تکمیلی تشکیل شده است. حقوق کیفری از شاخه های اصلی علوم جنایی حقوقی محسوب وخود به دو بخش تقسیم می شود: بخش بنیادی یا ماهوی که از یک سو شامل نظریات عمومی راجع به جرم و اصل عمومی مسئولیت کیفری و مجازات ها می شود و از سوی دیگر شامل حقوق کیفری اختصاصی می شود. شاخه حقوق کیفری کاربردی که با عنوان آیین دادرسی کیفری معروف است و به چگونگی اجرا و اعمال اصول منعکس در حقوق کیفری ماهوی می پردازد. علوم جنایی تجربی که به دو شاخه ی اثباتی (جرم یابی) وعلوم تفسیری (تحلیلی) تقسیم می شود. علوم جرم یابی شامل رشته هایی می شود که در مقام کشف و شناسایی مجرم بوده و از زمان ارتکاب جرم تا مرحله صدور حکم، توسط پلیس و قاضی مورد استفاده نظام عدالت کیفری قرار می گیرد. به این علوم، علوم اثباتی نیز گفته می شود، به این معنا که هرگاه در مقام اثبات جرم شک وجود داشته باشد، این علوم ادله ی اثبات علمی جرم را ارائه و به ما اجازه می دهند که ورای ادله ی اثباتی سنتی حقیقت را کشف کنیم. درکنار علوم جنایی اثباتی، علوم جنایی تحلیلی وتفسیری قرار دارند که مهمترین شاخه های آن عبارتند از: جرم شناسی، کیفرشناسی و جامعه شناسی کیفری. در پژوهش پیش رو با استفاده از منابع کتابخانه ای به بررسی جرم شناسی و ابعاد آن خواهیم پرداخت.