بررسی اثرات پاکلوبوترازول بر افزایش مقاومت به سرما در نهال های بادام رقم شاهرود 12

سرمازدگی یکی از عواملی است که محصول بادام را تحت تاثیر قرار می دهد. یکی از روشهای مهم کاهش خسارت سرمازدگی استفاده از ترکیبات شیمیایی است. پاکلوبوترازول یک بازدارنده رشد است که خسارتهای ناشی از تنش های محیطی را در گیاهان کاهش میدهد. در این مطالعه پاکلوبوترازول با 5 غلظت 0 (شاهد)، 125 و 250 و 500 و 1000 پی پی ام روی نهالهای یکساله بادام محلولپاشی شد. نمونه برداری از ساقه در 20 آبان، 20 دی و 20 اسفند انجام گرفت. میزان پرولین و کربوهیدرات محلول بافت ساقه اندازه گیری شد. سپس نمونههای از ساقه در معرض دماهای 0 و 5- و 10- و 15- و 20- و 25- و 30- قرار گرفتند و میزان نشت یونی نمونهها مورد ارزیابی قرار گرفت. بالاترین میزان پرولین و کربوهیدرات در گیاهان تیمار شده با غلظتهای 500 و 250 پی پی ام بود. با کاهش دما نشت یونی نمونهها افزایش یافته بود اما غلظت 500 پی پی ام سبب کاهش معناداری در میزان نشت یونی شده بود. به نظر میرسد که کاربرد پاکلوبوترازول رشد فصلی گیاهان را کاهش میدهد، در نتیجه باعث افزایش میزان پرولین و کربوهیدرات محلول و به دنبال آن کاهش نشت یونی نمونه های ساقه می شود.

کلیدواژه ها:

بادام ، پاکلوبوترازول ، مقاومت به سرما ، نشت یونی