ارائه برنامه زمان بندی قطار بر اساس عدم قطعیت های موجود (مطالعه موردی: خط ۵ متروی تهران)

مترو یکی ازمهم ترین راهکار های حل مشکل ترافیک و آلودگی هوا در جهان شناخته شده است. ایمنی بسیار بالا، راحتی وآسایش مسافران، کاهش مصرف انرژی، سرعت مناسب، قیمت پایین حمل مسافر در مقایسه با خودروهای شخصی از جمله مزیت های قطار شهری نسبت به سایر وسایل نقلیه عمومی است. مترو تهران به مجموعه قطار شهری تهران و همچنین «شرکت راه آهن شهری تهران و حومه» گفته می شود. این مترو در هفت خط اصلی در حال فعالیت است.هدف از زمان بندی قطارها حداقل کردن زمان سیر قطارها از مبدا به مقصد، جلب رضایت مسافران و صاحبان منافع، باکم کردن تاخیرات در ایستگاه ها و حداکثر کردن استفاده از ظرفیت خطوط، ایستگاه ها و ناوگان است. در این تحقیق، مطالعه موردی قطاری شهری بین تهران و کرج است. در این پژوهش متغیرهایی همچون زمان توقف قطارها، حجم مسافرین در ساعات مختلف، الگوی ورودی مشتریان و زمان انتظار مسافرین به عنوان پارامترهای تاثیرگذار در تعیین سرفاصله زمانی قطار در نظر گرفته شده اند.سپس، ضمن پرداختن به وضع موجود خط پنج متروی تهران، باتوجه به عدم قطعیت های موجود، سناریوهایی تدوین گردید. هدوی پیشنهادشده بین بازه ۶-۳۰ دقیقه در سناریو های مختلف برای ساعات مختلف است تا در نهایت رضایت شهروندان تامین گردد و در وقتشان صرفه جویی شود و سیستم مدیریت شهری در جهت توسعه پایدار شهری گام بردارد.

کلیدواژه ها:

سناریونگاری ، سرفاصله زمانی ، عدم قطعیت ، قطار شهری