توسعه متوازن و همگون باغ خانواده در محلات شهری در پیکره و ساختار شهر نمونه مورد مطالعه در شهر شیراز

رشد شتابان شهرها، افزایش تصاعدی جمعیت شهری و در پی آن رشد نامناسب و ناهمساز کالبدی به علاوه نگاه کمی ، گرایانه به برنامه ریزی شهری محلات، پی آمد هایی نظیر تغییر فرهنگ محلات، مهاجرت های بین محلهای و نارضایتی از کیفیت محیط های شهری را در پی دارد، که با ازدست دادن هویت و احساس تعلق ساکنان همراه است محله ، نماد پایداری سکونت است . روابط همسایگی و پیوندهای محلی ، مبنا و اساس مشارکت اجتماعی در سکونتگاه های انسانی است . در قدیم مناسبات قومی و مذهبی بر محله و روابط اجتماعی آن چیره بود که با رشد شهرنشینی و جایگزینی نسبت جمعیت شهری به روستایی ، ملاک مناسبات محلی که مبتنی بر قدمت ساکنین هر محله و سابقه آشنایی همسایگان و هم محله ای ها بود، هر روز در اثر افزایش شتاب و شدت رشد شهرنشینی و گسترش افسار گسیخته کلانشهرها بر پهنه های طبیعی ، کمرنگتر و ضعیفتر شد. با این حال برنامه ریزی شهری بدون مشارکت و همکاری مردم و جدایی مشارکت مردم از چارچوب پهنه ای به نام محله ، نمیتواند هدایتگر توسعه شهری باشد چرا که آشناییها و روابط همسایگی ، شالوده مشارکت است . درجهت کوشش به منظور حل مشکلات شهری اعم از مسائل اجتماعی ، اقتصادی، محیطی یا کالبدی، نظیر مواردی همچون امنیت اجتماعی و فرهنگی ، ایجاد شغل ، همکاری در رفع آلودگی های محیطی یا پرهیز از آلوده ساختن محیط ، اهمیت به زیبایی و پاکیزگی بناها و انعکاس آن در فضای بیرونی ، رعایت حریم فضایی همسایگان و ... همه در تبدیل شدن به یک خواست عمومی در پیوند با محل سکونت افراد و خانواده ها، منجر به شکل گیری مشارکت محلی خواهد شد که نقش عمده ای در توسعه پایدار شهری خواهد داشت . .حیات اجتماعی در روزگار معاصر با تغییر الگوهای زندگی شهری روبرو گشته که بر تعاملات فردی، خانوادگی و اجتماعی تاثیر نامطلوب داشته است .احیای این مناسبات و حفظ و ارتقای سرمایه اجتماعی جامعه از طریق گسترش و برنامه ریزی رویدادهای اجتماعی در فضاهای سبز محلات شهری، تحت عنوان باغ خانواده می تواند در اعتلای کیفیت حیات شهری نقش چندوجهی داشته باشد؛ از سویی علاوه بر زیباسازی چشم انداز شهری در حفظ سلامت انسان ها تاثیر فراوانی داشته باشد و از جهت دیگر با ایجاد بستر حضور خانواده در فضای باز شهری با تاثیر بر جنبه های مختلف فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی که پایه های پایداری شهری می باشند کیفیت زندگی و زیست پذیری شهرها را ارتقا داده و در رسیدن به وضعیت مطلوب تر محیطی شهرها موثر باشد. روش انجام پژوهش ، توصیفی - تحلیلی است .یافته ها نشان می دهد که ساز و کار پایه نهادی پیشنهادی برای توسعه شهر، تشکیل رشدگاه (GROWTH HUB) می باشد. رشدگاه نهاد جدید اما فراگیر شده برای توسعه محلی ، در جهانو مبنای مدیریت یکپارچه است . رشدگاه ها با همکاری نهاد همیاران توسعه محلی تشکیل می شوند.