برنامه ریزی شبکه ی توزیع با قید افزایش تاب آوری

سیستم قدرت معمولا به صورتی طراحی می شود که در برابر خروجهای مورد انتظار در شبکه ، که دارای تعداد تکرار بالا و تاثیر کم هستند، دارای قابلیت اطمینان لازم باشد. در مقابل ، حوادث شدیدی که در اثر شرایط آب و هوایی و یا سایر بلایای طبیعی رخ می دهند دارای احتمال وقوع اندک هستند اما می توانند تاثیر زیاد داشته باشند. با توجه به نیاز به سیستم قدرت به عنوان یکی از بااهمیت ترین زیرساخت ها در سراسر جهان، باید این سیستم ها به سرعت توانایی تاب آوری در برابر چنین حوادثی را پیدا کنند. از سوی دیگر، یکی از وظایف اصلی شرکت های توزیع ، برنامه ریزی توسعه ی شبکه توزیع به منظور پاسخگویی به رشد سریع تقاضای بار است . برنامه ریزی توسعه ی شبکه توزیع به صورت سنتی با درنظر گرفتن موارد مختلف از جمله : تقویت خطوط و پست های موجود و یا احداث خطوط و پست های جدید و.... در صورتی که منجر به پرداخت کمترین هزینه ی توسعه شود و با رعایت قیود فنی و بهره برداری انجام می شود. در این پایاننامه علاوه بر موارد فوق، راهکارهای افزایش تاب آوری نیز در نظر گرفته شده است و برای بررسی تاثیر این روشها از اجرای زیرمسئله ی بهره برداری با مدلسازی وقوع حوادث طبیعی استفاده می شود. حل این مسئله ی برنامه ریزی با استفاده از الگوریتم ژنتیک انجام می شود و به منظور نشان دادن عملکرد این روش، شبکه های توزیع ۳۳ باسه IEEE و ۵۴ باسه برای انجام تست مورد استفاده قرار گرفته است .

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، برنامه ریزی توسعه ی شبکه توزیع ، بلایای طبیعی ، طراحی تاب آور