جاذبه های عشق در صدا و سیمای شیرین
محل انتشار: پژوهشنامه ادبیات داستانی، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 95
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RPRAZI-1-1_002
تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1402
چکیده مقاله:
چکیده: در منظومه عاشقانه خسرو و شیرین، دو رابطه عاشقانه روایت میشود که از گونه عشق مجازی (عشق زمینی) است. نخست عشقی که میان خسرو و شیرین شکل میگیرد و دیگری دلبستگی یک سویه فرهاد به شیرین است. با توجه به تعریفها و نیز تقسیمبندیای که ابنسینا از عشق ارائه کرده است، عشق خسرو و شیرین در آغاز عشق مجازی حیوانی است که بر پایه زیباییهای جسمانی و ظاهری معشوق شکل میگیرد؛ یعنی خسرو با شنیدن وصف زیباییهای شیرین از زبان شاپور عاشق او میشود و شیرین نیز با دیدن تصویری که تنها نشاندهنده جذابیتهای ظاهری خسرو است، به او دل میبندد. در پایان داستان، این عشق مجازی حیوانی با مدیریت شیرین بر رابطه عاشقانه، یعنی عفاف ورزیدن و جلوگیری از سقوط آن در گرداب هوس، به عشق مجازی نفسانی که بنیاد آن بر مشابهت و مشاکلت دو نفس (روح) است، ارتقا مییابد. عشق فرهاد به شیرین، عشقی یکسویه، ابراز نشده و ناکامیاب است. فرهاد عشق را ابراز نمیکند و در خیال خود با شیرین عشق میورزد. این عشق مکتوم و ناکامیاب را عشق عذری نیز نمیتوان به شمار آورد؛ چراکه به جز ویژگی از درد عشق مردن، فاقد دیگر ویژگیهای عشق عذری، مانند وصل نخواستن و سر پوشاندن است. عشق فرهاد به شیرین، چنانکه گفته شد عشقی یک طرفه است؛ زیرا هیچ نشانهای در متن داستان وجود ندارد که بیانگر تمایل شیرین نسبت به فرهاد باشد. میتوان گفت داستان عشق یکسویه فرهاد به عنوان روایتی فرعی برای پردازش شخصیت خسرو و شیرین به کار رفته است.
کلیدواژه ها: