بررسی عناصر داستانی در مقامه «رملیه و طیبیه»

چکیده: مقامه در لغت به معنای قصه­گویی در مجلس و محفل و در اصطلاح، قسمی از اقسام قصص است که تکلفات لفظی و معنوی در آن از جمله اهداف اصلی است که می­توان آن را از لحاظ اصول داستان­نویسی نیز بررسی کرد. در مقامه، قهرمان داستان بعد از ظاهر شدن در متن، سرانجام ناپدید و در مقامه بعدی ظاهر می­شود. در این مقاله سعی شده است که عناصر داستانی در دو مقامه رملیه و طیبیه از مقامات حریری بررسی شود. ماحصل این شد که مقامه رملیه و طیبیه با زاویه دید اول شخص بیان شده است. شخصیت ابوزید در این مقامه­ها پویا و نمادین و پیرنگ این مقامه­ها منطقی و استوار است. در زمینه گفتگو، شخصیت ابوزید با گفته­هایش و شخصیت ادب­دوست حارث نیز با توصیفات در مورد خودش شناخته می­شود. درونمایه این دو مقامه، نشان دادن کژی­های عصر عباسی، بویژه ظلم و نفاق است.

کلیدواژه ها:

کلید واژه­ها: مقامه ، عناصر داستانی ، مقامات حریری ، شخصیت ، نثر فنی