داستان سرایی در خدمت ادبیات اندرزی
محل انتشار: پژوهشنامه ادبیات داستانی، دوره: 2، شماره: 3
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 48
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RPRAZI-2-3_005
تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1402
چکیده مقاله:
چکیده: نظریات حکما درباره حاکمان، بیشتر در متون اندرزی و سیاست نامه ها نمود پیدا می کند. از آنجا که نظام سیاسی ایران در طول سالیان دراز پادشاهی، استبدادی بوده است و شاهان، همه کاره اجتماع محسوب می شدند، تلاش در جهت اصلاح پادشاهان – راس هرم جامعه – اصلاح همه جامعه را نیز موجب می شد؛ بنابراین حکما و مولفان متون اندرزی میکوشیدند با روش های گوناگون داستان، بیان غیرمستقیم و... علاوه بر کم کردن تلخی پند و نصیحت، شاهان را به وظایف خویش آشنا سازند. یکی از روشهای غیر مستقیم ادیبان برای نصیحتگویی به شاهان، استفاده از داستانها و اشکال و شیوههای مختلف آن بوده است، در این مقاله سعی میشود چگونگی استفاده از داستانگویی در ادبیات اندرزی مورد بررسی قرار گیرد.
کلیدواژه ها: