Evaluation of clinical condition and fitness for work among patients with Covid ۱۹ when returning to work in an occupational health clinic

مقدمه این مطالعه با هدف تعیین شرایط بالینی و تناسب شغلی بیماران مبتلا به کووید ۱۹ هنگام بازگشت به کار انجام پذیرفت. مواد و روشها در این مطالعه مقطعی تحلیلی پرونده کلیه شاغلین بهبود یافته از کووید ۱۹ که در طی یک سال به یک مرکز تخصصی طب کار مراجعه نموده بودند وارد مطالعه گردیدند. دلایل عدم تایید بازگشت به کار شامل افزایش CRP، عدم بهبود علائم و نشانه ها حداقل در طی ۷۲ ساعت اخیر، افت اشباع اکسیژن، عدم تناسب شرایط طبی (اختلالات و عوارض ناشی از کووید ۱۹) با انجام وظایف شغلی مورد نظر و سایر اختلالات پاراکلینیکی به غیر از افزایش CRP تعیین گردید. متغیرهای تاثیرگذار بر بازگشت به کار در یک مدل رگرسیونی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها میانگین سنی مراجعین با جمعت معادل ۱۲۴۳ نفر،  ۰۰/۸±۸۲/۴۱  سال بود .پرونده ۲۴۵ نفر (۷۱/۱۹%) منجر به منع بازگشت به کار در زمان مقرر پس از طی مدت قرنطینه گردید. جنسیت مذکر، بستری در بیمارستان در زمان بیماری، سابقه بیماری زمبنه ای، علامت دار بودن بیماری و افزایش CRP شانس عدم بازگشت به کار پس از دوره قرنطینه را بالا می برد. نتیجه گیری متغیرهای متعددی بر بازگشت به موقع به کار بعد از کووید ۱۹ تاثیر گذارند. ارتقاء سبک زندگی بر بازگشت به کار به موقع بعد از ابتلا به کووید ۱۹ میتواند موثر باشد. به علاوه تشخیص و درمان سریع موارد بیماری که منجر به خفیف تر شدن علائم و عدم لزوم بستری  می شود ممکن است از این طریق، بازگشت به موقع کارکنان را سهولت بخشد.

کلیدواژه ها:

Covid ۱۹ ، return to work ، fitness for work ، Occupational health clinic ، کووید ۱۹ ، بازگشت به کار ، تناسب پزشکی برای شغل ، مرکز تخصصی طب کار