عوامل فیزیولوژیکی در مکانیزم دفاعی در برابر عارضه بدشکلی انبه (Mangifera indica L.)

انبه از لحاظ اقتصادی یکی از مهمترین میوه ها در هند است که بیش از 54 % تولید جهانی انبه را د ارد. از بین بیماری های مختلفی که به انبه زیان وارد می کنند، بدشکلی گل آذین انبه تهدید جدی برای کشت انبه در کشورهای مختلف است. پاسخ گیاه به عامل بیماری تحت یک شبکه ای پیچیده ای از حوادث مولکولی و سلولی قرار دارد که در نهایت نتیجه آن منجر به تولید گیاهان حساس تا مقاوم می شود. خارجی ترین سد دفاعی برگ گیاهان در برابر عوامل بیماری زا و محیطی، موم سطح برگ، ضخامت پهنک برگ، تعداد و اندازه روزنه ها محسوب می شوند. در تحقیق حاضر عوامل مختلف فیزیولوژیکی مرتبط با شدت بدشکلی گل آذین انبه در 12 رقم شامل ارقام بدوران، ایلاچی (مقاوم) رتول، رامکیلا (متحمل) لکنو سفیدا، مالی آباد سفیدا، لنگرا (نسبتاً حساس) چوسا، مالیکا (حساس) آمراپالی، الدن و نیلم (خیلی حساس) مورد مطالعه قرار گرفتند. موم سطح برگ هبستگی منفی (0/88=r) بسیار معنی دار با شدت بدشکلی گل آذین انبه نشان داد. ارقام بسیا ر حساس حاوی موم کمتری ( 375-315 میکرو گرم بر سانتی متر مربع) در مقایسه با ارقام مقاوم (522-484 میکرو گرم بر سانتی متر مربع) بودند . تعداد روزنه در برگ هبستگی معنی دار (0/53=r) مثبتی با درصد بیماری بدشکلی در ارقام انبه داشت. حداکثر تعداد روزنه در سطح برگ در رقم انبه خیلی حساس آمراپالی و بدنبال آن در رقم حساس چوسا مشاهده گردید، در حالیکه حداقل تعداد روزنه در رقم مقاوم بدوران بود. حساسیت ارقام انبه به شدت بیماری بدشکلی انبه همبستگی معنی دار مثبتی با سطح برگ و وزن برگ (به ترتیب 0/55=r و 0/57=r) نشان داد. عوامل دیگر از جمله ضخامت برگ، تعداد روزنه در واحد سطح برگ، اندازه روزنه و عرض شکاف روزنه همبستگی معنی داری با شدت بدشکلی نشان ندادند.