حق شرط دول اسلامی بر کنوانسیون منع تبعیض علیه زنان

در ۱۸ دسامبر ۱۹۷۹، مهم ترین کنوانسیون حقوق بشری، با هدف امحای کلیه اشکال تبعیض علیه بانوان و تحقق برابری میان زنان و مردان، با نام کنوانسیون منع کلیه اشکال تبعیض علیه بانوان، تصویب شد. در حال حاضر به غیر از ۶ کشور، بقیه دولت ها بدان پیوسته اند. در میان این کشورها، کشورهای اسلامی رویکرد متفاوتی در پذیرش این کنوانسیون، اتخاذ نموده اند. گروهی از آن ها کنوانسیون را رد و دسته دیگر مطلقا آن را پذیرفته اند و دسته آخر با اعمال حق شرط بدان ملحق می گردند. دسته اخیر، ضمن عدم وفاق در مبنا و منشا حق شرط های خود، از حق شرط های کلی نسبت به کنوانسیون، استفاده می کنند که با اعتراض دیگر طرف های کنوانسیون و به خصوص کمیته رفع تبعیض مواجه می گردند. نگارندگان در پژوهش حاضر که برپایه شیوه ی توصیفی_تحلیلی و براساس منابع کتابخانه ای به فرجام رسیده است سعی داشته اند تا ضمن تشریح فلسفه حق شرط و رویکرد های مختلف در خصوص آن به نکاتی پیرامون کنوانسیون منع تبعیض علیه زنان بپردازند و حق شرط دول را نیز مورد واکاوی و بررسی قرار دهند.

کلیدواژه ها:

حق شرط ، کنوانسیون منع تبعیض ، حقوق زنان ، دول اسلامی