بررسی تاثیر بازآفرینی شغلی بر رفتار نوآورانه کارکنان با توجه به نقش میانجی خودکارآمدی ادراک شده در سازمان تامین اجتماعی شهرستان شیراز

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر بازآفرینی شغلی بر رفتار نوآورانه با نقش میانجی خودکارآمدی ادراک شده در سازمان تامین اجتماعی شهرستان شیراز انجام شده است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و شکل اجرا، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان شعب تامین اجتماعی شهرستان شیراز به تعداد ۵۶۸ نفر میباشد و با استفاده از فرمول کوکران ۲۹۹ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. در این مطالعه از پرسشنامه استاندارد بازآفرینی شغلی پترو و همکاران (۲۰۱۲)، پرسشنامه استاندارد رفتار نوآورانه کانتر (۲۰۱۷) و پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی ریگز (۲۰۱۶) برای گردآوری داده ها استفاده شده است که بر مبنای طیف لیکرت پنج درجه تدوین شده اند. روایی پرسشنامه ها با استفاده از روش روایی محتوا مورد تایید قرار گرفت. برای ارزیابی پایایی پرسشنامه ها، ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. ضریب آلفای کرونباخ بیش از ۷/۰ به دست آمد که نشان می دهد پرسشنامه از پایایی مطلوبی برخوردار است. برای آزمون فرضیات از تکنیک حداقل مربعات جزئی استفاده شده است. همچنین برای تجزیه وتحلیل داده ها و استخراج نتایج پژوهش، از نرم افزار Smart PLS استفاده شده است. در راستای اهداف پژوهش پنج فرضیه تدوین شده است. نتایج حاصل از این تحلیل نشان داد که بازآفرینی شغلی بر رفتار نوآورانه در سازمان تامین اجتماعی شهرستان شیراز تاثیر معناداری دارد. بازآفرینی وظیفه بر رفتار نوآورانه در سازمان تامین اجتماعی شهرستان شیراز تاثیر معناداری دارد. بازآفرینی رابطه بر رفتار نوآورانه در سازمان تامین اجتماعی شهرستان شیراز تاثیر معناداری دارد. بازآفرینی شناختی بر رفتار نوآورانه در سازمان تامین اجتماعی شهرستان شیراز تاثیر معناداری دارد. خودکارآمدی ادراک شده در رابطه بین بازآفرینی شغلی و رفتار نوآورانه در سازمان تامین اجتماعی شهرستان شیراز نقش میانجی دارد.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شغلی ، بازآفرینی وظیفه ، بازآفرینی رابطه ، بازآفرینی شناختی ، خودکارآمدی ادراک شده