راهکارهای توسعه گردشگری فرهنگی در شرایط رکود اقتصادی ایران

گردشگری فعالیت یا صنعتی بینرشتهای است که با اتکا به فرهنگ غنی و توانمندیهای بالقوه باستانی، تاریخی و طبیعی ایران میتواند منافع اقتصادی شایانتوجهی را به ارمغان آورد و یکی از مهمترین عوامل در توسعه اقتصادی باشد. هدف از پژوهش پیشرو شناسایی نقاط قوت و ضعف، و فرصتها و تهدیدهای گردشگری فرهنگی و ارائه راهکارهای توسعه آن در شرایط رکود اقتصادی ایران است. پژوهش با روش توصیفیتحلیلی انجام شده است. مدل کاربردی پژوهش مدل ترکیبی تحلیل راهبردی سوات (SWOT) و ماتریس برنامهریزی راهبردی کمی (QSPM) است. اطلاعات لازم با ابزار پرسشنامه از خبرگان گردآوری شده است. در فرایند تحلیل، از ماتریس ارزیابی عوامل داخلی، که نشاندهنده وضعیت نامساعد عوامل درونی است، و ماتریس ارزیابی عوامل خارجی استفاده شده است. ماتریس عوامل خارجی نشان میدهد که توسعه گردشگری فرهنگی در شرایط رکود اقتصادی ایران از فرصتها بهخوبی بهره برده و از تهدیدها دوری گزیده است. سپس، با استفاده از ماتریس عوامل داخلی خارجی، راهبردهای گروه SO بهترین راهبرد شناخته شدند. درنهایت، با استفاده از ماتریس برنامهریزی راهبردی کمی، راهبردهای گروه SO به این ترتیب اولویتبندی شد: مشارکتدادن مردم محلی در برنامههای گردشگری بهمنظور بهرهمندی از منافع گردشگری و حمایت از برنامههای توسعه، افزایش اشتغالزایی و مبادلات اقتصادی در جهت ارتقای کیفیت و رفاه زندگی مردم، بهرهمندی از تنوع فرهنگی و ارزانبودن سفر به ایران بهعنوان مزیت رقابتی برای جذب بیشتر گردشگران و بهرهمندی از سرمایهگذاریهای کلان در زمینه اشتغالزایی برای جوانان.

کلیدواژه ها:

توسعه ، گردشگری ، گردشگری فرهنگی ، رکود ، رکود اقتصادی