اثر پیوند و پایه های کدو روی محتوای کوکوربیتاسین میوه و ریشه خربزه خاتونی

کوکوربیتاسین ها گروهی از تری ترپنوئیدهای چهار حلقه ای اکسیژن دار می باشند که به مقادیر بالایی در گیاهان و سبزیهای تیره کدوئیان یافت می شوند. این ترکیبات دارای خواص بیولوژیکی و فارماکولوژیکی همچون فعالیت ضدتغذیه ای برای آفات می باشند. خربزه ایرانی رقم ’خاتونی‘ روی پایه های مختلف کدو جهت ارزیابی اثر پیوند روی محتوای کوکوربیتاسین میوه و ریشه پیوند زده شد. از سه رقم کدوی هیبرید با نامهای ‘Shintozwa’ و ‘Ace’ و ‘ShintoHongto’ بعنوان پایه استفاده گردید. میوه ها به سه قسمت ابتدایی، میانی و انتهایی تقسیم شدند. محتوای کوکوربیتاسین با روش HPLC مورد آنالیز قرار گرفت. محتوای کل کوکوربیتاسین در میوه ها از 2/94 تا 12/95 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک و در ریشه ها از 3/04 تا 113/29 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک متغیر بود. محتوای کل کوکوربیتاسین میوه خربزه پیوند شده روی پایه ‘Shintozwa’ بیشتر از دیگر پایه ها بود. کوکوربیتاسین نوع I(9/28 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک) بیشترین مقدار را بخود اختصاص داد که پس از آن کوکوربیتاسین نوع E (3/67 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک) قرار داشت. در مقابل، محتوای کل کوکوربیتاسین در ریشه های خربزه های غیرپیوندی بیشتر از گیاهان پیوندی بود. کوکوربیتاسین نوع B (104/35 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک) و پس از آن نوع E و D بیشترین مقدار را در ریشه بخود اختصاص دادند. محتوای کوکوربیتاسین در بخش ابتدایی (محل اتصال دم) بیشتر از بخش های میانی و انتهایی میوه بود. با اینحال، پایه های مختلف روی محتوای کوکوربیتاسین بخش های مختلف میوه تاثیری نداشتند.

کلیدواژه ها:

پیوند ، کوکوربیتاسین ، خربزه