بررسی و تحلیل وضیت برنامه ریزی درسی در سیستم آموزش و پرورش ابتدایی ایران

هدف این پزوهش تحلیل وبررسی وضیت برنامه ریزی درسی در نظام اموزش وپرورش ابتدایی است . نوع پزوهش توصیفی وپزوهشی است . آموزش و پرورش مثل بقیه ی نظام ها دارای اجزا وعواملی است و یکی از اجزای مهم آن ، نظام برنامه ریی درسی است که مهم ترین عامل رسیدن به هدف ها وآرمان های یک ملت است . شیوه اجرای برنامه درسی تا حدود زیادی تابع نظام برنامه ریزی درسی است .از آن جا که تلاش برای ایجاد نوع خاصی از ارتباط بین اجزای یک نظام به طوری که هدف خاصی را براورده کند، برنامه ریزی گفته می شود، از این رو برنامه ریزی مستلزم تصمیم گیری است . نوع تصمیم گیری که بر اساس میزان دخالت هریک از اجزای یک نظام در این کارمشخص می گردد، معیاری برای انتخاب نظام های سه گانه برنامه ریزی درسی متمرکز،نیمه متمرکز وغیر متمرکز، به شمارمی آید .برنامه ریزی درسی با رویکرد جهانی شدن بر اساس الگوها شامل اهداف، محتوا، راهبردهای یاددهی و یادگیری، مواد و منابع آموزشی ، فعالیت های یادگیری، زمان آموزش، فضای آموزش، گروه بندی یادگیرنده، ارزشیابی برنامه درسی بوده است .برنامه ریزی درسی و مبانی واصول آن از جایگاه ویژه ای در آموزش عالی برخوردار است .برنامه ریزی درسی در دنیای امروز می تواند فرصت های زیادی را برای رشد آموزش عالی ایجاد کند . به همین جهت مراکز آموزش عالی و دانشگاه های مختلفی دردنیا به دلیل تغییرات گسترده در محیط پیرامون خود، نیازمند بهبرنامه ریزی و پیاده سازی نوآوری هستند . نتایج پژوهش نشان داد که در برنامه ریزی درسی دوره ابتدایی ایرانمفهوم محصول، مبانی دینی، الگوی مبتنی برسیاست عمومی حکومت مدارانه، ذینفعان متشکل از نهادها و مراجعرسمی،الگوی برنامه درسی دیسیپلین- محوری، عنصر محتوا،کتاب های درسی، نقش آموزشی معلم ، الگوی ارزشیابیهدف – محور و پارادایم های سنتی به طرز معنا داری بر سایر اشکال این مولفه ها غلبه دارند. با اینکه این مواردحاکی از یک برنامه درسی نسبتا متادل و منسجم در سیستم آموزش وپرورش ابتدایی ایران است اما این توازن و تعادلکارایی لازم را ندارد .

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی درسی ، سیستم آموزش و پرورش ابتدایی ، آموزش ابتدایی