بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر افراد دارای افسردگی و اضطراب مبتلا به مواد مخدر

هدف از انجام این مطالعه بررسی اثربخشی طرحواره درمانی ، بر افراد دارای افسرگی و اضطراب مبتلا به مواد مخدر است . در این پژوهش از روش تجرب ی (نیمه آزمایشی ) و کاربردی استفاده شده است .جامعه آماری این پژوهش متشکل از ۴۵ فرد گرفتار در شرایط مذکور است که ، با روش تصادفی ساده در پژوهش شرکت کردندودر سه گروه فردی و گروهی و گواه جایگذاری شدند. به جهت جمع آور ی داده ها ازخلاصه مداخله طرحواره درمانی یانگ ، پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه اضطراب بک استفاده گردید.سپس طرحواره درمانی یانگ طی ۱۲ جلسه هفتگی ۹۰ دقیقه ای برای گروه های مورد آزمایش انجام گرفت . ودر نهایت برای تحلیل داده از برنامه ۲۱SPSS- استفاده شد. بنابراین بر اساس نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت که اثربخشی طرحواره درمانی به دو روش فردی و گروه ی بردرمان اضطراب و افسردگی موثر است . نتایج به دست آمده از پژوهش حال حاضر نشان داد، پس از حذف اثر پیش آزمون برای هر دو متغیر افسردگی و اضطراب تفاوت معنادار ی در پس آزمون بین گروه های طرحواره درمانی گروهی ، طرحواره درمانی فردی و گواه وجود داشت وهمچنین طرحواره درمانی فردی و طرحواره درمانی گروهی برای گروه های آزمایش موجب کاهش افسردگی و اضطراب درمقایسه با گروه گواه شدند اما بین دو گروه طرحواره درمانی فردی و گروهی در هر دو متغیر افسردگی و اضطراب تفاوت معنادار ی وجود نداشت .

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی فردی ، طرحواره درمانی گروهی ، اضطراب و افسردگی