تبیین جامعه شناختی تاثیر میزان دینداری بر سرمایه اجتماعی دبیران متوسطه اول و دوم شهرستان سنقروکلیایی

دینداری عبارت است از پایبندی و آگاهی از اصول و شعائر یک مذهب به گونه ای که این پیروی در زندگی فردی و اجتماعی تاثیرگذار باشد و از آنجایی که دین به برآورده ساختن نیازهای پذیرفته شده اجتماعی و سود جمعی که آرزوهای گروه در آن نهفته باشد؛ می پردازد. در جوامع امروز از دین انتظار می رودکه بتواند به جذب و ایجاد تعهد در بین پیروانش نایل شود. از طرفی سرمایه اجتماعی به عنوان مفهومی جدید، متمرکز به مسئله کمیت و کیفیت روابط اجتماعی ، در سطوح خرد، میانی و کلان است و رابطه آن با دین به عنوان یک عامل فرهنگی مهم و فرا نهادی درکشورمان در تمام سطوح حائز اهمیت است . بنابراین این مقاله با هدف بررسی رابطه میان دینداری و سرمایه اجتماعی دبیران شهرستان سنقروکلیایی انجام شده است . روش: روش تحقیق در جمع آوری و تجزیه و تحلیل دادهها، پیمایشی است . این مطالعه بر روی ۲۰۰ نفر از دبیران مقطع متوسطه اول و دوم صورت گرفته است ؛ برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه استفاده شده و اعتبار آن، به روش صوری و پایایی آن، به کمک آماره آلفای کرونباخ سنجیده شده است . داده ها از طریق نرم افزار اس.پی .اس.اس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: . یافته های تحقیق نشان میدهد که ارتباط بین دینداری و مولفه های سرمایه اجتماعی ( اعتماد، اعتماد نهادی، انسجام اجتماعی و مشارکت اجتماعی ) به اثبات رسیده است ؛ و نیز ارتباط بین ابعاد دینداری ( بعد اعتقادی، پیامدی، عاطفی و مناسکی ) با سرمایه اجتماعی به جز بعد مناسکی تایید شده است . نتیجه گیری: نتیجه پژوهش حاکی از آن است که عقاید مذهبی تاثیر مثبتی روی سرمایه اجتماعی دارد و سبب افزایش میزان سرمایه اجتماعی در سطح جامعه دبیران می شود.

کلیدواژه ها:

دینداری ، سرمایه اجتماعی ، اعتماد ، اعتماد نهادی ، انسجام اجتماعی و مشارکت اجتماعی .