نقش نگرش تربیتی مادران بر رشد اخلاقی کودکان

هدف از پژوهش بررسی تحول اخلاقی کودکان دختر ۱۰-۷ ساله با تاکید بر نقشی که نگرش تربیتی مادر روی این روند میتواند داشته باشد است ، فرضیه هایی طرح شد و براساس فرضیههای طرح شده جامعه آماری تعریف شد دانش آموزان دختر پایههای ،اول، دوم، سوم و چهار ابتدایی منطقه ۲ (کرج و براساس ویژگیهای گروه ،نمونه آزمودنیها انتخاب شدند ۲۰۰ نفر دانش آموزان دختر ۱۰-۷ ساله دبستان زمزم) و مورد بررسی و آزمون قرار گرفتند. پیاژه در بررسی روند رشد اخلاقی به دو مرحله اشاره میکند مرحله اول یا تابعیت که منشاء احترام یک جانبه و احساس وظیفه کودک خردسال است عبارت است از تبعیت از بزرگسالان و مرحله دوم که در ۱۲-۹ سالگی ظاهر میشود به آن مرحله استقلال میگویند کودک قادر است به شکل منطقی و عقلانی فکر کند و ارزیابی درستی از اعمال و نتایج احتمالی آنها داشته باشد هر چند پیاژه تعامل با دیگران، به خصوص همسالان را در دستیابی به مراحل بالاتر رشد اخلاقی موثر میداند ولی آنچه در تئوری او از اهمیت ویژه ای برخوردار است این است که کودکان خود نقش فعالی در دستیابی به مراحل بالاتر رشد اخلاقی ایفا میکنند برای بررسی این نظریه نمرات تست رشد اخلاقی دانش آموزان در دو گروه ۸-۷ ساله و ۱۰-۹ ساله مورد مقایسه قرار گرفت و به این نتیجه رسیدیم که تفاوت میانگین نمرات دانش آموزان در این دو گروه سنی، معنی دار است. سطح رشد اخلاقی با پیشرفت سن افزایش مییابد و این رشد بیشتر در دانش آموزان کلاس چهارم دبستان مشاهده شد. از دیگر مسائل که در این تحقیق به آن توجه شده بررسی مسائل خانواده میباشد در این بررسی نگرش تربیتی مادران در دو بعد پذیرش و طرد و (آزادمنش - استبداد از طریق پرسشنامه ها مورد توجه قرار گرفت سوالات مربوط به پذیرش کودک و داشتن کنترل روی رفتار کودکان در عین حال حفظ جود دمکراتیک در منزل توسط مادران در بخش نگرش مثبت و برعکس سوالات مربوط به طرد کودک و تحکم در خانواده در بخش نگرش منفی مادران نسبت به فرزندان خود مورد بررسی قرار گرفت به منظور بررسی رابطه ی نوع نگرش تربیتی مادر روی سطح رشد اخلاقی دانش آموز (دختر) اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و نتایج نشان داد مادرانی که نگرش مثبت به کودکان خود دارند فرزندانشان از لحاظ رشد اخلاقی در حد بالاتری قرار دارند.

کلیدواژه ها:

رشد اخلاقی ، نگرش مادران ، نگرش تربیتی