کاربست مدیریت بحران شهری با رویکرد پدافند غیر عامل؛مطالعه موردی منطقه ۹ شهرداری تهران

کشور ایران به دلیل قرارگیری در موقعیت جغرافیایی خاص مستعد انواع بلایا و بحران ها از جمله بحران هایطبیعی مانند سیل و زلزله می باشد . بیشترین آسیب بحران ها از جمله بحران های طبیعی بیشتر در شهر ها به دلیل وجود جمعیت فراوان و هزینه های اقتصادی زیاد می باشد و نیازمند برنامه ریزی جامع و یکپارچه مانند مدیریت بحران در شهر ها از جمله شهر تهران و به خصوص در منطقه نه شهر تهران است.روش تحقیق در مطالعه حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی مقایسه ای بوده و برای جمع آوری اطلاعات از اسنادی و میدانی (پرسشنامه) استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه ذی نفعان منطقه نه میباشد که حجم نمونه با توجه به فرمول کوکران و جمعیت ۱۷۴۲۳۹ نفری برابر است با ۳۸۳ و برای بررسی شاخص های کیفیت پدافند غیر عامل در منطقه ۹ تهران و شناخت معضلات موجود در خصوص مقوله به استفاده از نرم افزار SPSS و استفاده از روش Regression و Pearson شده است . نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل در روش رگرسیون نشان دهنده ان امر می باشد که همه ۱۳ شاخص دارای معناداری مناسب واستاندارد بوده اند و در روش همبستگی دو متغیره نیز ۷ شاخص فوق جزو شاخص های تاثیر گذار در پدافند غیر عامل می باشند که شامل توجه به استاندارد سرانه آموزشی، فرهنگسازی مناسب، شناسایی آمار و اطلاعات پایه، شناسایی بحران ها، تامین اعتبارات سازمان ها ،سرمایه گذاری در زیرساخت ها ،توجه به اصول موثر در آموزش عمومی می باشند. در آخر نیز راهکار هایی جهت ارتقای استاندارد پدافند غیر عامل ذکر گردیده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، مدیریت شهری ، مخاطرات طبیعی ، پدافند غیرعامل ، فضای شهری